🥊 Krótkie Scenariusze Teatralne Dla Dzieci

Niniejszy tekst jest własnością intelektualną autora. W celu jego wykorzystania należy się z nim skontaktować Sylwester Cybort RUDY KOTEK zapytał(a) o 18:11 Czy znacie jakieś śmieszne scenariusze na przedstawienie szkolne? Mogą być z kabaretów =) Mam w szkole przedstawienie i muszę znaleźć jakiś śmieszny scenariusz. Jeżeli możecie to napiszcie mi go. Z góry bardzo dziękuję ;* Pozdrawiam ;* Odpowiedzi doma2000 odpowiedział(a) o 18:33 Dzwonek na przerwę, dzieci wpadają do klasy, dziewczynki idą spokojnie, oglądając klaser z karteczkami, dwóch chłopców wchodzi i głośno rozmawia, wbiega chłopiec - Jaś , popycha innych, zabiera dziewczynkom karteczki, wytrąca I Wiesz, że z tego ostatniego sprawdzianu ze środowiska dostałem jedynkę. CHŁOPIEC II Dlaczego? CHŁOPIEC I Bo ściągałem? CHŁOPIEC II Przecież nie miałeś ściągi. CHŁOPIEC I No, tak ale Pani przyłapała mnie gdy liczyłem żebra. CHŁOPIEC II Aha, a wymieniłeś wszystkie żywioły?CHŁOPIEC I Tylko trzy: ziemię, ogień i powietrze, czwartego nie znam. CHŁOPIEC II Jak to nie znasz? A czym myjesz ręce? CHŁOPIEC I Już wiem! Mydło! CHŁOPIEC II Co Ty? Puknij się ! Woda! Dzwonek, wszyscy siadają do ławekNAUCZYCIELKA Oddaję Wam wypracowania, uczyłam Was przez lata całe i oto ma zapłata. Wy dziś nie umiecie dosłownie nic, a nic! Wkładałam w puste głowy materiał naukowy. Prosiłam, tłumaczyłam, nie został ślad. DZIEWCZYNKA I Oj, proszę pani. Tak mówić nie można! My nie jesteśmy tacy źli!NAUCZYCIELKA Mam na to dowód! Nauczycielka podnosi do góry zeszyt, pokazuje wokół, na naklejce imię Wojtek. Wojtku, twoje opowiadanie do złudzenia przypomina hiszpańską corridę. WOJTEK Dlaczego, proszę pani? NAUCZYCIELKA Bo są w nim same byki! Wojtku, czy ty się w ogóle uczysz?WOJTEKUczę się proszę pani. NAUCZYCIELKA To dlaczego robisz tyle błędów? WOJTEKA, a, ..., bo ja się uczę na błędach prze pani. Wojtek wypowiada tę myśl radośnie, odkrywczo. Nauczycielka odwraca się i ciężko z żalem mówi. Ja naprawdę nie zasłużyłem na jedynkęNAUCZYCIELKA Ja też tak uważam, ale niestety niższych ocen już nie ma. Dawid proszę czytaj co na dziś z polskiego było do zrobienia?DAWIDNie mogę nie włożyłem rano do teczki zeszytu, chociaż się uczyłem, prawie aż do się uczyłeś, to jaki problem, powiesz nam z podpowiadaj!KOLEGANie mogę . Nic z tego. Nie pamiętasz mnie wczoraj na polskim nie było już w mu wszyscy podpowiadać i Dawid nie wie co ma gadać. Wojtek, chodź z zeszytem pokaż coś ty napisał. Wojtek pokazuje lekcja polskiego, a ty mi bazgroły? Jutro przyjdziesz z ojcem lub matką do popytam z dziennika proszę numer ... nie mogę czytać, krew mi z nosa widzę? Ktoś z sali dwa palce IITak, bo na chwileczkę, chcę o wyjście w naszej klasie są także dziewczęta, proszę Kasiu, nie pamiętam, ażeby nam pani w ogóle coś tym czasie w tle Bartek ciągle gada z koleżanką z ławki. Nauczycielka, zwraca na niego uwagę. A, Ty Bartku ciągle tylko gadasz i gadasz. Czy wiesz jak nazywamy człowieka, który ciągle gada i gada, chociaż nikt go nie słucha? BARTEK Po chwili zastanowienia wypowiada błyskotliwą myśl, jest przy tym bardzo z siebie wiem, proszę pani, takiego człowieka nazywamy nauczycielem. NAUCZYCIELKA Barek, nie udawaj mądrali, chcesz rozśmieszyć nas to przeczytaj swoją pracę domową. BARTEK Otwiera zeszyt i zaczyna czytać. Temat pracy - "Mój sen". Przyśniło mi się wieczorem, wiecie jak to we śnie bywa czasem, że byłem panem dyrektorem i że rządziłem naszą do szkoły i marzę: No, ja dopiero im pokażę, Bo na takiego jak ja dyrektora, to w naszej szkole najwyższa pora. . Jak, ja się cieszę, że mnię wybrali. NAUCZYCIELKA Mnie wybrali, Bartku, mnie wybrali. BARTEKPanią? Kiedy? DZIEWCZYNKA II Podnosi bardzo grzecznie rękę, czeka, pyta "głosem lizusa.". A, czy nasz pan dyrektor o tym wie? Nauczycielka siada i głośno wzdycha, łapie się za głowę. Dzieci wybiegają z ławek i ustawiają się w rzędzie. Śpiewają rapując. Pan, dyrektor, groźny pan dyrektor wszystkich uczniów przyjacielem jest Siedzi sobie w swoim gabinecie, na dywanik czasem wzywa mnie. Ref. Wszyscy mu się w pas kłaniamy, czasem mu na nerwach jest tu, on jest tam, wielki szkoły pan. .Pan dyrektor, groźny pan dyrektor, przez korytarz szkoły szybko mknie, my ze strachem cicho przemykamy, bo on o nas bardzo dużo wie. Dzwoni dzwonek i dzieci ze śmiechem, krzycząc hura! Wybiegają z klasy. Nauczycielka wychodzi spokojnie i powoli. Na korytarzu szkolnym starsi uczniowie wkuwają coś z Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory jawią się w snach moich niby jakieś zmory. Nie o takich snach, matematyku drogi, marzył jeszcze wczoraj uczeń młody! Za cóż że, za cóż, mój panie kochany, o matematyce mam myśleć od rana! I to myślenie tyle czasu mi zajmuje, że na naukę już mi sił brakuje. UCZEŃ Nieszczęsne zadania i tragiczne wzory od dawna straszne, nocne zmory. Po co me smutne oczy za sobą ciągniecie, żalu mi przydajecie? A niechże się wreszcie, co się ma stać, stanie, bo uczyć się tej chemii nie jestem już w stanie! Niechże się, co ma dziać, dzieje. Nie masz, nie masz nadzieje... I ściągaweczki wniwecz, podpowiadania na nic. I to wszystko przez ciebie, moja miła pani! Chemiczka dwójkę dała jeno, tak mnie w tej szkole bardzo licho cenią... .Uczniowie śpiewając MICKIEWICZ Uczył się mój ojciec i ja się uczyć muszę paru długich kawałków z Pana Tadeusza . Więc chodzę i wkuwam przecież o to chodzi. Słowo po słowie, lecz nic mi nie wychodzi. To już umiem to zapomnę po dziesięciu minutach I po co mi to wszystko i za co ta pokuta? Nagle słyszę za ścianą em si Hamer trzeba trafu I odkryłem, że można, że tylko trzeba rapu. I już umiem na pamięć cały dwunastoksiąg. Koledzy patrzą na mnie jakbym żabę połknął. Wiem, że nie ma się czym chwalić, że to trudu nie warte. Ale czy nie można czasem czegoś zrobić dla żartu? No i w szkole zadyma, jest odpytywanie. Polonistka poluje na mnie. Zje mnie na śniadanie. Patrzy na mnie łapczywie, myśli: Szanse raczej małe. Na pewno nic nie umie. Postawimy gałę . I tak gała za gałą chyba od pół roku. A ja patrzę na nią z góry trochę jakby z boku. Z godnością wstaję. Ona pyta mnie, czy umiem? Ja przez chwile stoję cicho a potem mówię dumnieI tak myślę, co kiedy i kto by powiedział. Czy wiedział, o czym mówi, czy mówił, o czym wiedział? Potem mówię już na głos:, więc pokażcie mi papier. Kto powiedział i kiedy, że Mickiewicz to nie raper?UCZEŃ Wieleś mi uczyniła pustki w domu moim, ma droga polonistko, tym postępkiem swoim. Niby nic, jednak tak to było, jedną malutką pałką tak wiele ubyło! Ach, gdybyż to ta jedna tylko była... cóż, kiedyś ty ich więcej dotąd postawiła! Przez ciebie ma matka często się frasuje, przez ciebie ojciec wieczorami mnie pilnuje. Czyż serce masz z kamienia, droga polonistko, żeś obróciła wniwecz, co lubię... To W geografii, kto tam trafi? Na biologię też mam fobię, lewe ręce do techniki, nie mam słuchu do muzyki. Na historię chodzę w kratkę, różne daty znam przypadkiem, a języki cztery lata to życiowa wielka strata. Już od września w szkolnej izbie, wszystko wiem o katechizmie. To teoria, a w praktyce piekło czasem też zachwycę. UCZEŃA teraz na poważnie. Nie jest z nami tak źle. Jesteśmy jeszcze młodzi, ale wiemy, jak wiele mozolą się dla nas, pracują nasi nauczyciele. Ile to mówią do uczniów na każdej co dnia lekcji, i ile tych słów nie do uszu, ale gdzieś w przestrzeń leci. Przygotowują lekcje czasem do późnej godziny, kiedyś my sobie spokojnie o dniu jutrzejszym znów błędy poprawiają czerwonym atramentem, lub nasze zeszyty z błędami zanoszą do domu na święta. UCZEŃTo znowu na konferencjach siedzą długie godziny i myślą, jakie lenistwa i stopni złych są przyczyny. UCZEŃAle my dziś ucieszyć chcemy panów i panie, bo z ich nauki na pewno coś w głowach naszych zostanie. Wszyscy razem: Ucz się matmy, mój kochany i polskiego też się ucz, jeśli nie ten fakt jest znany, że kamienie będziesz tłuc. Cztery razy dwa to osiem, każdy dobrze o tym wie. Jeśli uczeń ma to w nosie, to tragicznie jest i źle. Śpiew piosenki "List, listeczek"(Piotra Kaja)Wiatr listonosz, śmieszny pan, puka w sercu tu i torbę liści ma i od serca wszystkim torbę liści ma i od serca wszystkim listeczek, tra, la, la, fruwa sobie, z wiatrem listeczek, tra, la, la, każdy w ręku listek ma.(bis)Jesień pragnie rzucić dar, niechaj w końcu pryśnie naszych Panów, Pań, kwiatów bukiet właśnie tu słoneczników bo tu stanęły przy nas wszystkie pogodne dni waszego życia Tyle tu ptasiego zgiełku bo się rozwiały wszystkie nocne trwogi o powrót naznaczonych ogniem Tyle tu światła bo tak się wiązała gwiazda łagodności nad przystanią szkolnych progów. UCZEŃRóżne są drogi wiodące przez życie. I różne ludzkiej dobroci są style. Jest też i taki: bez pozy, reklamy, bez pawich piórek i skrzydeł motylich. Dobroć, co płomień jasnej życzliwości w czyny realne kształty przyobleka. I całym życiem wiernie, nieprzerwanie trwa w służebnictwie drugiego piosenki "Słowa dla naszej Pani"(Wesoła szkoła)Wiele pięknych kwiatów znamy - tulipanów, róż i dla naszej Pani mamy najpiękniejsze kwiaty miłość za jej troski, słowo wdzięczność za jej to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z gwiazd na niebie błyszczy i srebrzysty płonie dla Państwa mamy wszyscy najpiękniejsze kwiaty miłość za ich troski, słowo wdzięczność za ich to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z nam Państwo dziś wybaczą, żeśmy czasem byli zli,I z uśmiechem na nas patrzą, bo co złego to nie miłość za ich troski, słowo wdzięczność za ich to skromny, dar uczniowski wyśpiewany z serc jak z wam i sobie, by ziarno rzucane do duszy naszej nie szło na marne i powołanie w tej pracy potrzebne było cierpliwe i zawsze ofiarne. Śpiew piosenki "Dziękujemy całym sercem" ze śpiewnika J. RogowskiejDziękujemy, dziękujemy całym sercem, z całych dziękujemy za wasz wielki w życiu brakuje tego słowa -" dziękuję",co pomaga i innym, i co w ciszy je więzić, niech uleci najprędzejw tej piosence swobodnej jak ptak. ( bis)myślę że się spodoba:):):)dasz naaaj plisss:):):)pozdro;* doma2000 odpowiedział(a) o 17:09 Redaktor: Proszę państwa, wyobraźmy sobie, że znajdujemy się w Redakcji pisma dla kobiet... Kto najlepiej zna kobiety? One same? No nie sądzę... U nas nawet naczelny jest I co? Jest już?Redaktor: Nie ma...Redaktor Naczelny: Jak nie dajesz rady, sieroto, to się zwolnij!Redaktor: Jest.(Redaktor Naczelny wchodzi)Redaktorzy: Dzień Naczelny: No nie wydaje mi się. Na początek takie pytanie: Który baran...(Redaktorzy pokazują na Redaktora2)Redaktor Naczelny: ...do ostatniego numeru dołączył płytę z kolędami?(Redaktorzy pokazują na Redaktora2)Redaktor Naczelny: Mógłbyś mi powiedzieć, synku, kto słucha kolęd w maju?Redaktor2: Ja słucham...Redaktor Naczelny: Świetnie, mam nadzieję, że jest więcej takich wrażliwych Polek jak Hehehe...Redaktor Naczelny: A ty co się śmiejesz, panie fotografie? (rzuca mu gazetę) Kto to jest?Fotograf: (ogląda gazetę w każdym kierunku) Nie wiem...Redaktor Naczelny: No właśnie... Sześćdziesiąt naszych... Sześćdziesiąt tysięcy naszych czytelniczek nie wie, kto to jest. Apropo czytelniczek, Cichopek brała ślub, kto był?Redaktor2: Ja byłem...Redaktor Naczelny: Świetnie. Co napisałeś?Redaktor2: Proszę. (podaje naczelnemu artykuł)Redaktor Naczelny: Co to znaczy, że była wspaniała zabawa, wszyscy się świetnie bawili?Redaktor2: No normalnie, jak na weselu, czabma łamba i do przodu. Sam tańczyłem z panią Kasią...Redaktor Naczelny: Człowieku! Ty mi masz napisać, że tam się bili, szarpali, że ona na własnym ślubie płakała... To Polki chcą Ale tak nie było...Redaktor Naczelny: W dupie mam jak tam było! (Redaktor2 ociera twarz ze śliny naczelnego) Tekst masz poprawić. Aha, i napisz mi jeszcze, że Feel się A to już będzie przesada...Redaktor Naczelny: Przesada to będzie, jak się Kombii Szefie, mam ciekawe Naczelny: (bierze zdjęcie) Kto to jest?Fotograf: Jakiś pijak się przewrócił, to Naczelny: No i dobrze, tylko rozmarz twarz i napisz "Wojewódzki przedawkował". Słuchajcie, do następnego numeru musi być coś o gliniarzach. Wiecie, teraz te wszystkie seriale... Wiecie, babeczki to Naczelny: No. Wywiad z Grabowskim masz?Redaktor: Ale on nie jest Naczelny: A ty nie jesteś dziennikarzem, a pracujesz w A Młody miał z Lindą rozmawiać!Redaktor Naczelny: Rozmawiałeś z Lindą?Redaktor2: Nie chciał ze mną Się nie Naczelny: Ale ja się nie pytam, czy chciał z tobą gadać, tylko czy masz Nie ma rozmowy, nie ma wywiadu, nie? Przecież...Redaktor Naczelny: Nie ma wywiadu, nie ma pensji, nie? Przecież... Po spotkaniu pójdziesz do pani Aldony i weźmiesz sobie szalony wywiadów. Porozmawiasz sobie z panem Lindą w A, szefie... Dzwonił jeden koleś i mówił, że ma tanio na zbyciu pięćset metrów rury PCV, 5 cm Naczelny: Panowie, to dobry temat. Burza mózgów, proszę.(redaktorzy myślą)Redaktor2: Ja Naczelny: Potniemy je na małe, cieniutkie krążki i do następnego numeru dołączymy jako kolczyki albo i Fotograf: Hahaha...Redaktor Naczelny: Brawo! Można? Można?Fotograf: Awans!Redaktor Naczelny: Będą z niego A do następnego numeru panele podłogowe i bojler! A co!Redaktor Naczelny: Nie. Do następnego numeru kupimy tak jak dwaj kretyni dwadzieścia tysięcy To był bardzo dobry Naczelny: Taa... Czajniki do gazety, idealne po prostu...Redaktor: Na każdym było nasze logo!Redaktor Naczelny: Na czoło se pieprznij to logo!Redaktor: Nie za takie Szefie, a co z ogłoszeniami drobnymi?Redaktor Naczelny: Jak mamy, to Mam Naczelny: (czyta) Ciepłą posadkę obejmę. Michał Naczelny: Taa.. Gorącą sprzedam. Grzegorz Lato. Nie! Babeczki nie lubią sportu! Babeczki lubią yyy...Fotograf: Diety!Redaktor Naczelny: O, odchudzanie babeczki lubią. Romek, napiszesz (z pełnymi ustami) Ale ja nie znam żadnej diety!Redaktor Naczelny: (Jakby z pełnymi ustami, przedrzeźniając) To widzę, bo ciągle żresz! (normalnie) Ale napisz, nie wiem... Co może odchudzać?Fotograf: Buraki!Redaktor Naczelny: O, że buraki odchudzają...Redaktor: Naczelny: O właśnie...Redaktor: Albo takie jak Naczelny: O, i ten... i... (redaktorzy się śmieją) No co się cieszycie? Buraki i Fotograf: Taakk...Redaktor Naczelny: No to napisz, że są dobre na cellulitis, na włosy. Niech se z tego jakieś napary robią...Redaktor: Naczelny: ... Wcierają...Redaktor Naczelny: Jakieś ciasto...Redaktor: Hot dogi!Redaktor Naczelny: O! Hot dogi z burakami I ten..Fotograf: I plakat!Redaktor Naczelny: O! Mroczkowie...Redaktor i Fotograf: ..w burakach...Redaktor2: Jak szef!Redaktor Naczelny: Zaraz zeżresz tą gazetę. Dobra, nie ma czasu. Idziemy rozładować tira. Jest pełen różowych japonek do czerwcowego numeru.(Fotograf wychodzi, dzwoni telefon, Redaktor2 odbiera)Redaktor2: Halo, redakcja "Kobiety" - Telefon Zaufania, tak słucham?... Tak... Tak... Tak... Niech pani nie skacze... Niech pani nie skacze, momencik dobrze? (zakrywa słuchawkę) Hahahaha...Redaktor: Co jest?Redaktor2: Kobieta stoi na dachu swojego domu i mówi, że skoczy, bo Krzysiu z "M jak miłość" nie (krzyczą do telefonu) Skacz!Redaktor Naczelny: (przejmuje słuchawkę i wygania redaktorów) Halo?Redaktor: No to hop!Redaktor Naczelny: Proszę pani, niech się pani nie wygłupia. Niech pani nie skacze. Niech pani sobie przełączy na TV Polonia, on w powtórkach tam jeszcze dasz mi naj?:)plisss:):):) Uważasz, że ktoś się myli? lub Ta książka posiada specjalne relaksacje dla dzieci, scenariusze na rozluźnienie oraz 14 krótkich bajek, które rozluźniają, koją i ułatwiają zasypianie. Mnie najbardziej urzekła opowieść o domku leśnej babci. Staruszka czeka na każde zmęczone lub zasmucone dziecko, które chce odpocząć lub znaleźć ukojenie.
Ponieważ najbliższą memu sercu metodą aktywizacyjną dzieciaki jest drama i ogólnie wykorzystywanie teatralnych technik w edukacji, zatem dziś będą propozycje zabaw teatralnych z dziećmi. Poniżej prezentuje kilka ciekawych propozycji, aby zachęcić innych wychowawców do odważnego stawiania kroków w tym obszarze. Uczestnicy zabawy siedzą lub stoją w kole. Animator trzyma w ręce jakiś przedmiot, np. kwiatka. Zadaniem dzieci jest podawanie sobie tego przedmiotu z rąk do rąk zachowując się odpowiednio do sytuacji o której mówi animator, np. ta rzecz brzydko pachnie, ta rzecz jest bardzo ciężka/gorąca/kłująca itp. Animator trzyma krótki sznurek (ok. 20 cm) i prosi dzieci aby wczuły się tak jakby były tym sznurkiem, np. kiedy animator nim potrząsa – dzieci się trzęsą, kiedy sznurek wypada z ręki – dzieci padają na ziemię, kiedy animator sznurek podrzuca – dzieci podskakują do góry itp. Animator mówi dzieciom, że ma różne czarodziejskie mikstury i pyta się dzieci czy mają ochotę sprawdzić ich działanie. Każde dziecko udaje, że trzyma w ręce buteleczkę z magicznym płynem, na znak animatora wszyscy wykonują ruch naśladujący wypicie płynu, a następnie animator mówi jaką magiczną właściwość posiada „wypita” mikstura, a zadaniem dzieci jest przedstawić adekwatne do tego reakcje, np. mikstura miłości, eliksir młodości (zamieniają się w bobasy), zamienianie w ropuchę, mikstura na sen, eliksir śmiechu itp. Dzieci stoją w jednym rzędzie, animator chodzi przed nimi trzymając w ręce ramę obrazu. Animator wczuwa się w rolę przewodnika muzeum, który opowiada o zbiorach muzealnych obrazów. Kiedy opisuje jakiś obraz przystawia ramkę do twarzy wybranego dziecka, którego zadaniem jest przedstawić za pomocą mimiki twarzy tytułową postać, o której mówi animator, np. „Dzielny żołnierz”, „Zawstydzona dama”, „Zły pirat”, „Przerażony chłopiec”, „Wściekły chłopiec” itp. Animator dzieli dzieci na trzy drużyny i każda z nich zajmuje odpowiednie miejsce w sali – dwie na różnych końcach i jedna drużyna pośrodku. Zadaniem pierwszej drużyny jest przekazać komunikat drużynie na drugim końcu sali, a zadaniem grupy pośrodku jest utrudnienie przekazu tego komunikatu. Zabawa jest na czas (1 minuta) – jeżeli uda się przekazać komunikat wygrywają drużyny po obu końcach, jeżeli się nie uda – wygrywają Ci którzy pełnili rolę zakłócaczy. Balonik – zabawa oddechowa Animator rękami naśladuje gest nadmuchiwanego balonika, a zadaniem dzieci jest stopniowe nabieranie powietrza, a następnie przy długiej wymowie głoski „s” powolne wypuszczanie powietrza. Piesek – zabawa oddechowa Dzieci stoją w kole z wyciągniętym językiem dotykającym brody, następnie szybkim oddechem naśladują dyszącego pieska. Animator mówi dzieciom, że za chwilę będą się wczuwać w różne emocje (np. zmęczenie, złość, obrzydzenie, smutek) lub role (np. krasnoludek, myszka, olbrzym) wypowiadając konkretne zdanie, np. „ryby mają łuski”. Uczestnicy siedzą w kole, wybrana osoba przykłada obie ręce zasłaniając twarz, następnie opuszcza je na dół zostawiając na swojej twarzy jakąś minę/grymas, następnie ponownie przykłada ręce do twarzy przeciągając je w dół (tak jakby zsuwała maskę) i wykonuje gest rzucenia maski w kierunki innej osoby. Wybrana osoba zakłada niewidzialną maskę, przybiera minę pokazaną wcześniej przez kolegę/koleżankę, a następnie po ściągnięciu wymyśla swój grymas, ściąga tę maskę i wysyła do innej osoby. Dzieci poruszają się po sali szybkim krokiem w rytm muzyki. Kiedy muzyka się zatrzyma animator podaje dzieciom temat który muszą przedstawić w formie stop-klatki (bezruchu). Przykładowe tematy: „Super bohaterzy”, „Na farmie”, „Zoo”, „W kuchni” itp. Animator dzieli dzieci na dwie grupy. Ćwiczenie polega na tym, aby przy pomocy ciała, tworząc razem jedność w sytuacji stop-klatki przedstawili temat podany przez nauczyciela, np. słoń, statek piracki itp. Animator wskazuje wybraną osobę, która ma wejść na scenę i stanąć w wybranej pozie przedstawiającej jakieś emocje. Następnie kolejno dołączają do niej inne osoby, które próbują znaleźć sobie miejsce w przedstawionym obrazie i ustawiają się bezruchu tak aby wnieść do niego jakiś nowy element. Zabawa w parach – jedna osoba z pary jest rzeźbiarzem, a druga materiałem, z którego powstaje rzeźba (materiał poddaje się ruchom rzeźbiarza). Zadaniem rzeźbiarza jest ułożenie rzeźby w wybrany sposób, a następnie nadanie jej tytułu. Ministerstwo głupich kroków Animator wskazuje dziecko, które musi wymyślić dziwny sposób w jaki będzie się poruszać. Następnie wszystkie dzieci naśladują wymyślony krok, potem animator wybiera inną osobę. Dzieci w parach stoją naprzeciwko siebie – jedno z nich jest lustrem, które musi naśladować ruchy osoby stojącej przed nim. Potem następuje zamiana ról.
PRZEDSTAWIENIE NA KONIEC ROKU SZKOLNEGO. (Wychodzą dzieci z jednej grupy i ustawiają się w półkolu. Maciek i Agatka na końcach półkola) ♫ kołysanka „Idzie niebo ciemną nocką”. (Po piosence dzieci wychodzą za kurtynę w dwóch rzędach od środka, zostaje Maciek i Agatka.) • dialog – wprowadzenie ( Brat-Maciek i Siostra-Agatka) Pedagogika Wydawnictwo Pedagogiczne ZNP Opis Dramaty dla dzieci autorstwa Agnieszki Kuszy (instruktorki teatralnej, polonistki i dramatopisarki) przeznaczone są dla najmłodszych dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Teksty te można potraktować jako udramatyzowane bajki. Nie tylko pełnią funkcję dydaktyczną, ale również terapeutyczną - w ramach terapii poprzez dramat oraz bajkoterapii - pozwalają dziecku na uświadomienie sobie przyczyn i skutków jego działania oraz działania innych postaci, wzmacniają poczucie własnej wartości, oswajają z trudnymi sytuacjami. Dramaty-bajki opowiadają o marzeniach, które mogą wpływać pozytywnie lub negatywnie i odmieniać świat, o wyborach i umiejętności sprzeciwienia się grupie, aby czynić dobro, o pokonywaniu smutku i zła prostymi umiejętnościami czy o drodze, jaką należy pokonać, aby się ukształtować oraz osiągnąć szczęście. Mają charakter scenariuszy, mogą być z powodzeniem wykorzystywane przez nauczycieli w przygotowywaniu przedstawień z dziećmi - są krótkie, język, styl i długość wypowiedzi dostosowane są do wieku dziecka, ponadto kwestie aktorskie zawierają ćwiczenia logopedyczne. Umożliwiają nauczycielom wykorzystanie teatru i dramatu w pracy z uczniami, aby nie tylko przekazać im sens bajek, ale również rozwijać kreatywność dzieci, ich świadomość i ekspresję kulturalną, a także mowę ciała. A zatem wychowują dzięki pracy zespołowej -pracy interpretatorów i twórców teatralnych. Dodatkowo wzbogacają wiedzę dziecka z różnych obszarów tematycznych: astronomii, geografii, mitologii, baśni, legendy etc. Szczegóły Tytuł Scenariusze przedstawień teatralnych dla dzieci Inne propozycje autorów - Kusza Agnieszka Podobne z kategorii - Pedagogika Darmowa dostawa od 199 zł Rabaty do 45% non stop Ponad 200 tys. produktów Bezpieczne zakupy Informujemy, iż do celów statystycznych, analitycznych, personalizacji reklam i przedstawianych ofert oraz celów związanych z bezpieczeństwem naszego sklepu, aby zapewnić przyjemne wrażenia podczas przeglądania naszego serwis korzystamy z plików cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień przeglądarki lub zastosowania funkcjonalności rezygnacji opisanych w Polityce Prywatności oznacza, że pliki cookies będą zapisywane na urządzeniu, z którego korzystasz. Więcej informacji znajdziesz tutaj: Polityka prywatności. Rozumiem

Ostatnio, szczególnie w przedszkolach, panuje „moda” na organizowanie przedstawień z cyklu Rodzice dla Dzieci, w których to właśnie rodzice wcielają się w postacie z bajek, wierszyków itd. Jeśli w Twoim przedszkolu lub szkole jeszcze nikt nie wpadł na pomysł zorganizowania takiego miłego wydarzenia to podsunę Wam kilka

Kochani, bardzo cieszy mnie fakt, że coraz częściej dostaję od Was prośby na stworzenie konkretnych scenariuszy Jedną z nich była prośba o pomysł na przedstawienie z okazji Dnia Mamy. Ponieważ dosyć często się praktykuje połączenie tego święta z Dniem Taty, postanowiłam zaproponować Wam coś wyjątkowego. Siedem lat temu, wraz z moimi Uczniami i Nauczycielami z Gimnazjum nr 5 w Bielsku-Białej, zorganizowaliśmy magiczny wieczór To nie była zwykła akademia, ale impreza lokalna. Sala gimnastyczna została przeobrażona w kawiarnię, a stanowisko rozgrywającego w deski teatru Na wydarzenie została zaproszona cała szkolna społeczność: Rodzice, Uczniowie i Nauczyciele, a także goście z pobliskich szkół (wykorzystaliśmy ten wieczór także na promocję szkoły ). Sala została wcześniej udekorowana starymi fotografiami z dzieciństwa. Scenariusz jest autentyczny, zdjęcia także (tylko muzyka została zmieniona i wycięłam kilka wierszy, bo było naprawdę duuużo ). Mam nadzieję, że znajdziesz tu potrzebną inspirację Zatem, zaczynamy!!! 1. Gdy goście się schodzą płynie muzyka. MUZYKA – Marek Grechuta Ocalić do zapomnienia 2. Prowadzący 1 – Witamy serdecznie przybyłych gości. Przede wszystkim Was Drodzy Rodzice, ponieważ to właśnie Wam dzisiejszy wieczór chcielibyśmy dedykować. Prowadzący 2 – Bardzo miło nam, również powitać gości z pobliskich szkół, Panią Dyrektor/Pana Dyrektora, Nauczycieli oraz Uczniów naszego Gimnazjum. Prowadzący 1 – Gorącymi oklaskami powitajmy również grupę muzyczną Diversity, która gościnnie dzisiaj wystąpi i z pewnością uświetni nasze spotkanie. Prowadzący 2 – Ktoś kiedyś powiedział, że bez pięknych wspomnień niepełny jest człowiek i jego szczęście. Prowadzący 1 – Masz rację, bo przecież: „Wspomnienia są jedynym rajem, z którego nie można nas wygnać”, a pierwszym wspomnieniem każdego człowieka są Rodzice, Dom, nasza Arkadia. Prowadzący 2 – Małą Ojczyzną, z którą wiążemy nasze dzieciństwo i najpiękniejsze wspomnienia jest również miejsce, w którym dorastaliśmy, nasze miasto. Podczas dzisiejszego wieczoru będzie nam towarzyszyła poezja Wincentego Fabera, który w przepiękny sposób zamknął w słowa świat z okresu dzieciństwa. Prowadzący 1 – Mija właśnie 37 lat od śmierci Wincentego Fabera, poety, o którym mówiono, że będzie następcą Brzechwy – nakłady jego książek dla dzieci przekroczyły milion egzemplarzy – że po Leśmianie, jako pierwszy powiedział w poezji coś nowego o przyrodzie. 3. MUZYKA – Ewa Demarczyk Jaki śmieszny jesteś pod oknem Dekoracja na scenie – okno, przez które można uczniów, ubranych w peleryny, którzy spacerują z parasolami, tańczą w takt muzyki. muzyka cichnie 4. Prowadzący 2 – Ci, którzy nie znają poezji Wincentego Fabera, na pewno pamiętają go jako autora słów wielu piosenek, zwłaszcza najbardziej znanej, śpiewanej przez Alicję Kurczab, Zofię Kucównę i Ewę Demarczyk – „Jaki śmieszny jesteś pod oknem”. 5. Prowadzący 1 – Motywy przewodnie jego poezji to DOM i WĘDRÓWKA, na których i my chcielibyśmy zbudować dzisiejszy wieczór. 6. Prowadzący 2 – Między rodzinnym domem, a wędrówką w szeroki świat po drodze znajduje się szkoła, w której również uczęszczamy na kurs dorosłego życia. Dlatego zanim rozpoczniemy nasze wspólne wspominanie, chcielibyśmy zaprosić na to miejsce Panią Dyrektor/Pana Dyrektora. 7. PANI DYREKTOR/PAN DYREKTOR – krótkie przemówienie. 8. MUZYKA – Hillsong United Oceans Prowadzący 1 Kochać to chcieć przemierzyćcały świat we dwoje,po to, by nie było miejsca na ziemiwolnego od wspólnych wspomnień. Prowadzący 2 – Zanim my pojawiliśmy się w Waszym życiu Drodzy Rodzice, przeżywaliście magiczny czas spędzanych chwil tylko we dwoje, czas, w którym zaczęliście budować dom Waszych marzeń, a naszych najpiękniejszych wspomnień. Prowadzący 1 – Najbardziej znaną historią miłosną – i bardzo piękną zresztą – są dzieje „Romea i Julii”. My jednak chcielibyśmy dzisiaj przypomnieć losy innego małżeństwa, które według nas darzyło się uczuciem najpiękniejszym i najbardziej wzniosłym, jakie zostało uwiecznione na kartach literatury. Recytator – Jak powiedział autor „Małego Księcia”: Najważniejsze jest, by gdzieś istniało to, czym się żyło: i zwyczaje, i święta rodzinne. I dom pełen wspomnień. Najważniejsze jest, by żyć dla powrotu. Czym jest rodzina? …Myślę, że na to pytanie wiele osób nie potrafi jednoznacznie odpowiedzieć. Łączą nas korzenie, historia. Jesteśmy ze sobą powiązani wspomnieniami, bliscy nas denerwują, powstają kłótnie, spory. A jednak ich zawdzięczamy karierze i ciężkiej pracy. Mamy wielu znajomych, realizujemy marzenia, osiągamy bylibyśmy nikim gdyby nie bliscy i przyjaciele. Uważam, że rodzina jest najważniejszą wartością w życiu idealnej rodziny jest małżeństwo z „Kamizelki” Bolesława Prusa. Nie mieli dzieci, ale i tak ich dom przepełniony był miłością i rodzinnym ciepłem. Wspólnie spędzali każdą wolną chwilę i rozkoszowali się swoją obecnością. Nigdy nie wiodło im się wyjątkowo dobrze, ale oboje byli pracowici i wspólnie jakoś utrzymywali dom. Postępowanie małżonków świadczyło o ich wielkiej miłości. Żadne nie chciało martwić kochanej osoby i uciekało się do podstępu, byle tylko dać kochanej osobie choć cień nadziei na szczęśliwy koniec. muzyka cichnie 9. Prowadzący 2 – Wincenty Faber napisał swojej żonie wzruszający wiersz o trudnej miłości, takiej, o którą należy walczyć każdego dnia. MUZYKA – Fismoll Let’s Play Birds Recytator Hani – nie po raz ostatni Spójrz jakie trudne. Budowanie rąk rozłożonych. Lub splecionych jeszcze trudniej kochać cię dzień po dniugrającą pralką, żyletką lub szczotką. I chorą nerką. Zepsutym żołądkiem,strachem o jutro związanym w ci powiedzieć, że nie ma pieniędzy?To się nie mieści w żadnej poetyce. Ognisko rzuca cień przy pełnym słońcuI gasną iskry – żywy sznur ile ognisk, spojrzeń w oczy trzebaażeby gwiazdę daleką rozpalić. I trudno płomień ugasić gorejemy. Dwugłowa skoro nigdy płomień się w cieniu tego ognia. A są w nim żagwie i małe i duże,i tajemnice nie nazwane miłość ściera z szafy się kochamy ostatnią miłością. muzyka cichnie 10. Prowadzący 2 – Mamo, powiedz, skąd będę wiedziała, że spotkałam tę jedyną osobę? – często zadawałam to pytanie. A Ty, z miłością spoglądając na Tatę, zawsze odpowiadałaś, że wtedy gdy spotykamy drugą połówkę, odczuwamy pełnię szczęścia i nic już więcej się nie liczy. MUZYKA – Fismoll Jaśnienie Ona – z widowni idzie w stronę sceny mówiąc: Pełnia To co było,Co jest między nami,Zamilkliwe,Gdy się o tym powie,Niech zakwitnie I niech się rozrastaW wielkie drzewo,Drzewo owocowe. W tym samym czasie, gdy z widowni wstaje Ona, ze sceny w jej kierunku idzie On. On – mówi: Twoje oczy słoneczne owoce,twoje oczyniebieskie migdały,dojrzewajądo barwy błękitnejjakby z niebana ziemię spadały. Ona – mówi: Dla tych oczutrzeba listka ciszy,by z nich niebow szarość nie opadło. On – mówi: Czy potrafię ci daćKiedykolwiek,Z naszych spełnień, Za oknami jabłoń? muzyka cichnie 11. Prowadzący 1 – Kochani Rodzice, dziękujemy Wam, że nauczyliście nas najpiękniejszej miłości, tej codziennej, budowanej od nowa z każdym kolejnym wschodem słońca. Prowadzący 2 – Nauczyliście nas wszystkiego, co w życiu ważne. Dzięki Wam chcemy być dobrymi, wartościowymi ludźmi. Mamy siłę, aby spełniać własne marzenia, dążyć do tego, co piękne, wzniosłe i wieczne. Prowadzący 1 – Na dobranoc śpiewaliście nam najpiękniejsze życzenia, które dzisiaj chcielibyśmy dedykować Wam. MUZYKA – Dżem, Do kołyski – jako karaoke 12. Prowadzący 2 – Wspólne wieczory były najbardziej wyczekiwanym momentem dnia. Nauczyliście nas również jak się modlić, jak być wdzięcznym Bogu za to, że po prostu żyjemy i że jest On w naszym życiu Kimś ważnym bez względu na okoliczności. MUZYKA – United Pursuit, Since Your Love Recytator Dziękuję Ci po prostu za to, że jesteśKs. Jan Twardowski Dziękuję Ci po prostu za to, że jesteśza to, że nie mieścisz się w naszej głowie, która jest za logicznaza to, że nie sposób Cię ogarnąć sercem, które jest za nerwoweza to, że jesteś tak bliski i daleki, że we wszystkim innyza to, że jesteś odnaleziony i nie odnaleziony jeszczeże uciekamy od Ciebie do Ciebieza to, że nie czynimy niczego dla Ciebie, ale wszystko dzięki TobieZa to, że to, czego pojąć nie mogę, nie jest nigdy złudzeniemza to, że milczysz. Tylko my – oczytani analfabeci chlapiemy językiem muzyka cichnie 13. Prowadzący 1 – Dzięki Wam, nauczyliśmy się też zdrowego dystansu do siebie nawzajem. Bo przecież nie od dziś wiadomo, że w domu od czasu do czasu pojawiają się drobne awantury, które bądź co bądź oczyszczają atmosferę. Prowadzący 2 – Równowaga musi być. Ale najważniejsze, że grunt to rodzinka! KABARET STARSZYCH PANÓW, Rodzina – prezentacja na rzutniku 14. Prowadzący 1 – Z tym humorystycznym akcentem chcielibyśmy Państwa zaprosić na krótką przerwę z poczęstunkiem. 15. PRZERWA, POCZĘSTUNEK W tle puszczona MUZYKA: 1. Bastille | Pompeii Acoustic Cover | Narvaez Music Covers | REALITYCHANGERS 2. Janusz Laskowski, Śnił mi się rodzinny dom 16. Prowadzący 1 – Tak jak to śpiewał Janusz Laskowski, przychodzi moment, gdy wyruszamy w dalszą drogę, poszukując celu i sensu swojego życia. Prowadzący 2 – Niejednokrotnie okrutny kurs dorosłości jest okupiony wysoką ceną, o czym napisał również Wincenty Faber. Prowadzący 1 – Jak wielka była to cena? Posłuchajcie. MUZYKA – Doctor Zhivago 2002 Soundtrack (1) Zhivago by Ludovico Einaudi Recytator Cena W moim życiu obszernymJak wszechświatOd ułamka atomuW mojej krwiAż po gwiazdę odległąWdychaną łapczywieDomysłem lub spojrzeniem Dokądkolwiek dosięgnęWzruszeniem i myśląJest miejsce na codzienneSzczęście i cierpienie Cios każdy bywa odebranyRównoważony bólem świataOdwzajemniony buntem Kiedy nieszczęściePrzeorze mnie do dnaMyślęTaka jest cenaPodejrzewamJedno bez drugiegoNie byłoby możliwe muzyka cichnie 17. Prowadzący 1 – Na tym świecie praktycznie wszystko jest niepewne, wszystko można podważyć. Jedynie mama jest naszą oazą, lekiem na samotność i najlepszą przyjaciółką. Prowadzący 2 – Z okazji dzisiejszego święta chcielibyśmy zadedykować wszystkim Mamom pewien list… MUZYKA, Do Ciebie Mamo w wykonaniu Małgorzaty Markiewicz – w tym czasie dzieci rozdają swoim mamom pierniczki domowej roboty z dedykacją 18. Prowadzący 1 – Stróżem naszego dzieciństwa i doradcą w trudnych momentach jest Tata, który wielokrotnie ratował nas z wielu podwórkowych opresji, ale towarzyszył nam również w poważnych życiowych dramatach. Prowadzący 2 – Przypomnijmy sobie najbardziej wzruszający moment filmu Tato, do którego zaśpiewał piękną kołysankę Przemysław Gintrowski. TATO, ballada – prezentacja na rzutniku, w tym czasie dzieci rozdają swoim tatom pierniczki domowej roboty z dedykacją 19. Prowadzący 1 – Dzięki Wam wiemy, że nawet po największej burzy przychodzi słońce, a jutro zawsze będzie dzień, nowe nadzieje, nowe marzenia i nowe wyzwania. Prowadzący 2 – Czasami może się jednak wydarzyć coś złego, coś może się nie udać, jednak nie boimy się takich chwil, ponieważ stworzyliście nam miejsce, do którego możemy powrócić. Prowadzący 1 – Posłuchajcie rapu o miejscu niezwykłym, ale jakże zwyczajnym, które mieści w sobie nawet gwiazdkę z nieba. Miejsce Uprawiam swoje dwa hektary świataNa Mlecznej Drodze. Od wielu jedyna moja perspektywa,Mój chleb i własne doświadczalne pole. Codziennie trudem zaoraną ziemięNawiedza chemia, gwiazda i żelazo,Nim wyhoduje tak soczysty czas,By był przychylny wszystkim ludzkim twarzom. Na Mlecznej Drodze jest gliniana drogaI to jest zwykłe miejsce dla człowieka:Ostrzami gwiazdy prześwietlona nade mną gwiazdo niedaleko. 20. Prowadzący 1 – W domu czujemy się bezpieczni, jednak każdy z nas kiedyś wyrusza w drogę, ważne, abyśmy w tej wędrówce nie zatracili tego, co najważniejsze, aby to była droga do siebie. Dzięki temu, my sami możemy stać się dla kogoś tą najważniejszą życiową drogą. MUZYKA – Amelie Soundtrack – Piano (Extended) Recytator Być drogą, którą idziesznajbardziej do siebie Powietrzem przeznaczonym na twój oddechSprzętemNa którym kładziesz głowę ŚwiatłemCo się odbijeW twoich oczach KropląDla twojego zmęczenia Być łódką wędrującą rzeką twojej krwi. muzyka cichnie 21. Prowadzący 1 – Przez większość dzisiejszego wieczoru wspominaliśmy, że Jesteście dla nas przewodnikami i pierwszymi nauczycielami, jakże trudnej sztuki życia. Ale w naszej pamięci na zawsze pozostaną również chwile, gdy śmialiśmy się wspólnie do łez. Prowadzący 2 – Dzięki takim momentom nasze życie nabiera barw i zamienia się w miodowe lata! LUNATYK, MIODOWE LATA – kabaret 22. Prowadzący 1 – Szkoda, że w życiu piękne są tylko chwile… Prowadzący 2 – To bolesna prawda, którą z czasem poznajemy, ale to właśnie dla tych chwil warto żyć! MUZYKA – Dżem, W życiu piękne są tylko chwile 23. Prowadzący 1 – W kształt naszego życia wpisane jest oczekiwanie na piękne chwile. Każdy z nas ich pragnie. Jednak żadna radość przeżywana w samotności nie daje prawdziwego poczucia szczęścia. Prowadzący 2 – O takim właśnie oczekiwaniu i wyglądaniu za drugą osobą w poetycki sposób opowiedzą nam … (imiona recytatorów) MUZYKA – Twilight, The meadow WSPÓLNA RECYTACJA DWÓCH WIERSZY Recytator 1 – Okno Recytator 2 – Oczekiwanie 1 – Wyglądnij za mną oknemPo dwudziestu latach. Trochę śmieszny to obrządekNieco zapomniany. 2 – Nic się nie nie może przyjść. To tylko zadra, Która we mnie się na okna do drzwi. 1 – A kiedyś nasze oknoPełne było rzadko pod te szybyTeraz powracamy. 2 – A to dlatego,Że ty na mnie w samotności,W zardzewiałej czterech zamkniętychŚcianach się rozrastaNa kalekiej ścianie. 1 – Dziś stało się tak ciepłoJakbyśmy na nowoZderzyli się sercami. Przypadkowo możeoglądam tę stronę,Z której pragnę ciebieOczekiwaćO każdejUśmiechniętej porze. 2 – Oczekiwanie:Naiwność rozpaczy,Leniwość sercaW rytm do ciebieNikt mi nie podpowie… 1 – A możesz przecież udać,Że sprawdzasz czy szalaNie zapomniałem włożyćPrzy jesiennych wiatrach… Z tej szpary, tak obszernej,Że nigdy dość ciebie, Wyglądnij jeszcze za mnąPo dwudziestu latach. muzyka cichnie 24. Prowadzący 1 – Dzisiejszy wieczór jest kolejnym dowodem na to, że czas jest jak śmierć – nieodwracalny. Jedynym na to lekarstwem jest pielęgnowanie wspomnień, bo przecież Pamięć serca nazywa się wiecznością. MUZYKA – Domowe melodie, Tato – na rzutniku MUZYKA – Joan – So Shy (feat. Fismoll) Recytator Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzązostaną po nich buty i telefon głuchytylko to co nieważne jak krowa się wleczenajważniejsze tak prędkie że nagle się stajepotem cisza normalna więc całkiem nieznośnajak czystość urodzona najprościej z rozpaczykiedy myślimy o kimś zostając bez niego. Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewnazabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęścieprzychodzi jednocześnie jak patos i humorjak dwie namiętności wciąż słabsze od jednejtak szybko stąd odchodzą jak drozd milkną w lipcujak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłonżeby widzieć naprawdę zamykają oczychociaż większym ryzykiem rodzić się niż umrzećkochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawszea będziesz tak jak delfin łagodny i mocny Śpieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodząi ci co nie odchodzą nie zawsze powrócąi nigdy nie wiadomo mówiąc o miłościczy pierwsza jest ostatnią czy ostatnia pierwszą. muzyka cichnie Prowadzący 2 – Zachowując w sercu to, co było z nadzieją patrzmy w przyszłość, bo ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy… Wierząc w to, że jeszcze wiele dni przed nami, wykorzystajmy je jak najlepiej, aby czekało na nas to lepsze życie, na które przecież wszyscy czekamy. 25. FRAGMENT FILMU – Planeta singli – na rzutniku WSZYSCY AKTORZY WYCHODZĄ NA SCENĘ UKŁON Dziękuję moim Kochanym Uczniom za dziesiątki godzin spędzonych na wspólnych próbach, za piękny występ i przecudne wspomnienia, do których wracam bardzo często !!! Byliście i jesteście Wspaniali Wykorzystasz ten scenariusz? W całości, czy tylko jakąś część? Sporo się nad nim napracowałam, będę Ci wdzięczna, jeśli poślesz go dalej Scenariusz przedstawienia dla klas I- III promującego zdrowy tryb. życia –,,Chcesz być zdrowy jak ryba, jedz owoce i warzywa”. Narrator: Drogie dzieci. Uczniowie z klas III przygotowały dla was przedstawienie , które zachęca do zdrowego trybu życia, a w szczególności do tego aby jeść dużo owoców i warzyw , które są źródłem Scenariusze przedstawień potrzebne w przedszkolu, dla nauczycieli przedszkola i klas I-III. Gotowe propozycje, które ułatwią występy przed publicznością zarówno w przedszkolu, w szkole jak i na dużej scenie. Każdy z nich zawiera wiersze, krótkie teksty mówione oraz piosenki. Głównym atutem naszych propozycji są piosenki, tańce, ruch sceniczny oraz rekwizyty. Do każdego utworu muzycznego dołączony jest tekst wraz z opisem układu choreograficznego lub instrumentacji bądź też inscenizacji. Bardzo dobre aranżacje dla dzieci od 4 do 10 roku życia. Wszystkie scenariusze zostały sprawdzone w praktyce pedagogicznej i spotkały się z ogromnym aplauzem. Dobry scenariusz przedstawienia w przedszkolu. Co to znaczy dobry scenariusz? Jednocześnie łatwy i atrakcyjny. Nie za długi, nie za krótki. Urozmaicony, jeśli chodzi o rodzaje prezentacji dzieci, rodzaje aktywności. Z dobrym tekstem, jednocześnie radosnym jak i z przesłaniem. Z dobrą muzyką. Przemyślany, gdzie akcja zaprowadzi widza z punktu A do B i jeszcze po występie widz będzie wspominał go kilka dni lub chociaż godzin. Taki scenariusz przedstawienia, który pozwoli na przeżycie emocjonalne, na reakcję włosków na rękach, dreszczyk i na łezkę toczącą się w oku. A więc warto zadać sobie pytanie, czy scenariusz przedstawienia dla dzieci, który masz zamiar wprowadzić w życie, spełnia chociaż kilka z wymienionych tu zalet? Niektórzy intuicyjnie organizują te spotkania, inni zasięgają porad specjalistów jeszcze inni chodzą na warsztaty, aby nabyć umiejętności czy też znaleźć inspirację, czyli dobre scenariusze przedstawień przeznaczone dla dzieci w wieku przedszkolnym i dla klas I-III. Najlepsi, doświadczeni, kupują scenariusz i wprowadzają go radośnie w życie. Wiem, że studia pedagogiczne przygotowują do tego rodzaju zadań w bardzo niewielkim stopniu i raczej teoretycznie niż natomiast chcą wykonywać swoje zadania jak najlepiej, pragną rozwijać swoich wychowanków, chcą uzyskać aplauz widowni, odbiorców występów, chcą by przełożeni byli z nich dumni no i pragną sami dla siebie mieć sukces, mieć spokój ducha i sprawy pod kontrolą. Niestety impreza okolicznościowa, nawet wg bardzo dobrego scenariusza, czasem może nie wyjść, ponieważ zależy od wielu czynników:- Zależy od tego czy został dobrany odpowiedni repertuar do danego wieku dziecka, do możliwości technicznych własnych i placówki oraz do charakterystyki Istnieją błędne przekonania, że każde dziecko musi recytować – to nie prawda. Równie wartościowy będzie jego śpiew lub taniec czy też zdolności aktorskie, które można pokazać właśnie dobierając odpowiedni Program oparty w większości na recytacji będzie nudny i niezrozumiały (szczególnie u 3–4, a nawet 5–latków). Ważne jest Kolejnym czynnikiem są ludzie, nauczyciele przygotowujący dzieci. Opanowanie i koncentracja podczas imprezy są Nauczyciel, który wciąż jest na scenie, podpowiada bardziej, niż to jest potrzebne, ma chaotyczne, nerwowe ruchy, mówi czy śpiewa za dzieci lub donośnym głosem razem z dziećmi – raczej utrudnia odbiór przez widzów niż pomaga. A więc świadomość bycia na scenie, świadomość, że wszyscy są widziani, czasem podziwiani, czasem krytykowani – jest Wiara we własne siły lub jej brak, również może zakłócić przebieg i dobry odbiór Wystarczy, że nauczyciel się zawstydzi, zdenerwuje, spanikuje i może stracić kontrolęnad przebiegiem imprezy, nad technicznym prowadzeniem np. przy obsłudze odtwarzacza, mikrofonu, Równie ważny jest poziom wiedzy o zasadach stosowania rekwizytów i zasadach Brak wiedzy o zasadach stosowania rekwizytów zamiast wzbogacić występ, może go naprawdę Reakcje dzieci zarówno tych na scenie, jak i towarzyszących rodzicom na widowni. Emocje występujących dzieci są do przewidzenia. Praktycy wyprzedzają fakty i eliminują większość niepożądanych reakcji. A więc wiedza o nich jest bardzo istotna. W tym momencie pracy nad każdym przedstawieniem i scenariuszem przedstawienia imprezy okolicznościowej, warto przejść do etapu porządkowania wszystkich istotnych obszarów. Odpowiednie uporządkowanie i przemyślenia muszą nastąpić na poziomie mentalnym, emocjonalnym oraz w świecie zewnętrznym. Warto pozbyć się blokujących programów, ukrytych w podświadomości. Zbudować odpowiedni stan mentalny, znaleźć sposób na opanowanie tremy, pozbyć się perfekcjonizmu, nadmiernej odpowiedzialności, systematycznie budować poczucie własnej wartości. Po pozbyciu się ukrytych blokad, samopoczucie ulegnie zmianie. Można spojrzeć na świat z innej perspektywy, a to oznacza, że jest gotowość na poukładanie spraw od nowa. Należy zweryfikować cele, efekty jakich się spodziewasz oraz wartości. Trzeba poukładać kroki, dzięki którym dojdziesz do etapu, do którego dążysz, do bycia lepszą wersją siebie, jako pedagog, twórca i reżyser. Czyli przemyśleć scenariusz przedstawienia, czas, efekty wooow, jak uczyć przez zabawę, 4 i: ilustracje, improwizacje, inscenizacje i instrumentacje, uważność na widza, scenę i zakończenie. Na końcu prób, pozwól dzieciom wystąpić samodzielnie. Gdy piosenki są już opracowane muzycznie i ruchowo, choreografie rozpracowane i nauczone, instrumentacja przemyślana i opanowana, dzieci znają swoje dialogi i wiersze. Gdy wiesz gdzie będzie występ i jaki będzie dostęp do sprzętu technicznego i elektronicznego, czas na scalanie wszystkiego w całość zgodnie z gotowym scenariuszem przedstawienia. Celem scalania jest samodzielność. To właśnie na tym etapie nauczyciel mówi dzieciom, że zamienia się magicznie w mamę, tatę, babcię, dziadka lub Mikołaja i idzie usiąść na widownię. Podczas pierwszej takiej próby z pewnością akcja nie zakończy się całkowitym powodzeniem. Dzieci nie będą wiedziały co mają po kolei robić. Dlaczego? Bo nigdy wcześniej tego nie robiły. Nauczyciel natomiast ma zakaz reagowania na niepowodzenie. Najtrudniejsze będzie pozostanie na miejscu widza, ale jednoczesne zapamiętanie lub zanotowanie, gdzie są luki pamięciowe. Kolejnym krokiem będzie pokazanie prawidłowej wersji. I znów na kolejnej próbie nauczyciel idzie na widownię. Za drugim razem będzie znaczna poprawa, a za trzecim już tylko niewielkie braki. Bądź wytrwała i konsekwentna, przedstawienie wg dobrego scenariusza daje gwarancję powodzenia i osiągnięcia celu: braw, dobrej opinii, pochwały, miłości dzieci, zachwytu rodziców, dziadków, koleżanek i dyrekcji. Dostępna zarówno wersja tradycyjna - książka z płytą CD oraz wersja elektroniczna do pobrania - PDF i mp3. Wszystkie nagrania są w dwóch wersjach: wokalnej i papierowa: książka i płyta CD (przesyłka Inpost 13,99 zł)Wersja elektroniczna: teksty PDF i muzyka mp3 (przesyłka elektroniczna 0,00 zł)

W roku 2003 zaczął pisać scenariusze. „Wybrałam sztukę Kordonki i koronki – pięknie ją Pani wymyśliła. I dziękuję serdecznie za zgodę na jej wystawienie! Prowadzę zajęcia innowacyjne pod tytułem Dziecko w teatrze. Do tej pory dzieci poznawały różne aspekty teatru i nadszedł czas na samodzielną grę.

Kilka propozycji, ale wciąż szukamy własnych pomysłów i notujemy. Pamietać należy, że różne scenki wymagają różnych tytułów. Scenki aktorskie to najtrudniejszy gatunek scenek. Jest to po prostu opowiadanie historii z podziałem na WSTĘP, ROZWINIĘCIE, PUNKT KULMINACYJNY I ZAKOŃCZENIE. O ile sama scenka jest improwizowana, to jednak dialogi są wstępnie przygotowane podczas próby. Występujący sami muszą wyreżyserować historię, przygotować scenografię i poszczególne sceny. W rozmowach nie zaskakujemy się dodatkowymi pytaniami (Pinokio, słyszałam, że się świetnie całujesz), chyba, że tak było ustalone w opracowaniu. Skupieni jesteśmy na efekcie dla widza, dlatego mówimy głośno i gramy czytelnie. Samą scenkę na ogół przygotowujemy 3 razy dłużej niż ją potem odtwarzamy. Wcześniej decydujemy się na konkretne rekwizyty. Można również przygotować kartki do robienia notatek i planu scenki. Skupiamy się na odtworzeniu przygotowanej improwizacji. Można wprowadzić ramy czasowe jej grania (najlepiej 10 do 15 minut). Scenki bliźniacze wymyśliłem dla grup lekko zaawansowanych. Możliwości pracy z nimi są dość duże. Podstawą ich sukcesu jest znajomość grupy i pewna wprawa w pracy z nimi. Oprócz konkretnych scenek, które robimy, są jeszcze inne ćwiczenia związane z nimi. Trudno je wtedy gdzieś zasegregować. Możemy na przykład w Scenkę Aktorską włączyć motyw REKLAMY (nowe Czerwone Czapeczki czy Przepis na pieczeń z wilka). Czyli tu znajdziemy pomysły jak bawić się scenkami, jak je rozwijać jak ma przebiegać myślenie aktorskie. To tu ma pobudzić ucznia słowo SPACER. a nie WALKA ZE SMOKIEM. Scenka dramowa to jakby inna bajka. Nie ma nic wspólnego ze sztuką. Jest zadaniem logicznym, które się wykonuje drogą artystyczną. Wszelka sztuka aktorska jest całkiem zbędna. Jest wiele opracowań scenek dramowych. Na zajęciach teatralnych nie jest praktycznie potrzebna. Stosujemy ją tylko w edukacji. Jeśli z niej korzystamy, musimy koniecznie dbać o to, by nie robić z niej teatru, choć elementy teatralne stosujemy. Scenki inspirowane to najulubieńszy gatunek scenek dla każdego. Wynika to z prostego faktu, że nie trzeba do niej żadnych przygotowań. Bieżemy dwie osoby, robimy proste wprowadzenie i akcja ma się toczyć. Ważna jest tylko odgrywana rola, czyli jej poczucie i wyobraźnia. Może ją zrobić każdy, jeśli tylko nie jest nieśmiały. Staramy się nie przeszkadzać w jej odgrywaniu. Zakazane są rzucane w stronę grających polecenia typu Głośniej, Odwróć się. Czas gry nieograniczony. Skupiamy się jedynie na tym, by nie trwała zbyt krótko. Minimalnie wypada ją grać 3 minuty. Pamiętać! Scenka inspirowana nie jest dla widza, jest tylko dla zabawą odgrywaną rolą!!! Jeśli jest ona świetna w oglądaniu (a na ogół tak jest) to produkt uboczny. Scenki pantominiczne to sposób pracy z ciałem. Nie chodzi to oczywiście o samą sztukę pantomimy. Celem jej jest świadomość ruchów swego ciała. Jesteśmy przyzwyczajeni do poruszania się takiego, jakie wymusza nasze życie - chodzenie, podnoszenie, przesuwanie czy bieganie. W scenkach pantomimicznych staramy się świadomie poruszać. Zobaczyć jakie mięśnie działają w czasie ruchu. Dobry sposób na świadomą relaksację podczas zajęć. Naturalnie najlepiej robić je przy muzyce. Scenki reżyserskie polegają na improwizowanym przygotowaniu krótkiej historii, czy opracowaniu wiersza, kiedy aktorzy przybierają role spotykane w teatrze. Jest tam przede wszystkim reżyser mający wszystko na głowie. Najczęściej są tam też aktorzy grający w tej historii. Dodatkowo mogą być dowolne postacie. Kilka przykładów: Pani, która wciąż podaje wodę reżyserowi, przeszkadzając mu w pracy. Dyrektor teatru, który wciąż obniża koszty przedstawienia (Babcię i mamę Czerwonego Kapturka musi grać ta sama osoba) Celebrytka, koleżanka dyrektora, wymądrzająca się wciąż podczas próby itd Scenka reżyserska musi trwać minimum 5 minut. Górna granica nie jest określona. Szczegónie jeśli w nią są zaangażowane wszystkie dzieci podczas próby. Naturalnie najlepiej ona wychodzi wśród młodzieży i dorosłych.

Scena 1 W pociągu Hermann Lischke: Przepraszam, ale szukam swoich okularów. Hermann Lischke: Przepraszam, ale szukam swojego ołówka.
Pomysł na zajęcia w plenerze, podczas których dzieci w oparciu o przeczytany tekst przygotowują i przedstawiają krótkie formy teatralne. Praca twórcza przeplata się z zabawą i wypoczynkiem. Jeśli jesteś subskrybentem publikacji Nowoczesna biblioteka zaloguj się Adres e-mail lub login:Hasło:Nie pamiętam hasłaZapamiętaj mnie Zapomniałeś hasła ? kliknij tutaj Zostań subskrybentem publikacji Nowoczesna biblioteka ZOBACZ OFERTĘ

Pełne humoru, nowatorskie i uwspółcześnione teksty dostarczą wielu inspiracji i sprawią, że pierwsze próby aktorsko-teatralne staną się niezapomnianą przygodą, a nie nudnym obowiązkiem. To wartościowa pomoc dydaktyczna dla nauczycieli, którzy nie lubią sztampowych rozwiązań i szukają czegoś nowego!

Teatr objazdowy dla dzieci – Poznań Kurtyna, scena, światło – to pierwsze słowa które mogą przyjść do głowy, gdy padnie termin „teatr”. To naturalne. A jeśli wyjmiemy „teatr” poza gmach, poza wyniosłe mury budynku zwanego „teatrem”? Kurtyna, i scena tam zostaną. Zostaje nam do dyspozycji esencja – aktorzy, rekwizyty, scenografia i scenariusz, my lubimy dodać muzykę graną na żywo. Reżyser, szewc czy kierowca zawsze korzystają najlepszych danych im narzędzi, by zrealizować swój cel. Naszym celem jest przywieźć do was sztukę. Cała ożywiona i nieożywiona materia, z której na waszych oczach powstaje przedstawienie, musi zmieścić się w samochodzie typu combi. Dacie wiarę? Teatr to idea, bo choćby wziąć ze sobą prawdziwy zamek, smoka i księżniczkę, to bez scenariusza, aktorskiego rzemiosła, a przede wszystkim bez pasji, nic nie miało by sensu. Dlatego tworzymy pełnoprawny teatr w objazdowej formule i nieustannie udowadniamy, że przy małej obsadzie i przenośnej scenografii przekazać możemy pełnię edukacyjnych i rozrywkowych treści oraz przenieś was do dziesiątek wykreowanych światów. Współpracując z najlepszymi w swoich dziedzinach oraz pokazując unikalne instrumenty muzyczne tworzymy jakość, której najlepszym miernikiem jest zaangażowanie naszych małych widzów oraz klienci pytający: „Kiedy możecie przyjechać do nas z kolejnym przedstawieniem?”. Krótko o historii teatru w Polsce Pierwsze (lalkarskie) przedstawienia dla dzieci odbywały się w późnym średniowieczu. Na holenderskim obrazie z przed ponad 600 lat możemy zobaczyć zachwyt najmłodszych przygotowaną specjalnie dla nich sztuką. W połowie XIX wieku nastąpił znaczący rozwój teatrów dziecięcych, wykraczając poza lalkarstwo. W Polsce po odzyskaniu niepodległości, w latach 20 i 30 warszawski teatr „Baj” słynął nie tylko z wspaniałych przedstawień ale i z działań edukacyjnych. Starając się wykorzystać i rozwinąć myśl poprzednich pokoleń wprowadzamy teatr dla dzieci na nowy poziom. Od ponad 10 lat tworzymy cykle przedstawień muzycznych dla dzieci i młodzieży. Dając z siebie wszystko, co najpiękniejsze, wypełniamy treścią nasz malutki kawałek historii teatru dla dzieci. Przez cały rok pracujemy nad nowymi tytułami, dopracowujemy scenariusze, poznajemy kulturę i sztukę z zakątków całego świata po to, by potem opowiedzieć to wszystko Wam. W ramach cyklu działamy w formie objazdowej głównie na terenie województwa wielkopolskiego, ze większymi spektaklami wyjeżdżamy w dalsze zakątki naszego kraju. Docieramy z kulturą i sztuką do placówek oświatowych (przedszkoli, szkół i żłobków) i instytucji kultury w dużych i malutkich miejscowościach. Każdego miesiąca gramy dla Was inny tytuł przedstawienia muzycznego/tanecznego, tak by w tych 10 spotkaniach pokazać całkowicie różne od siebie światy posługując się możliwie najróżnorodniejszymi formami artystycznymi. Ci którzy nas znają wiedzą dobrze, że każde spotkanie nie da się porównać z żadnym innym. Ci którzy nasz znają wiedzą też, że kiedy przyjeżdżamy ze spektakle na miejsce wyglądamy tak: Dzieci bardzo ciężko pracowały! I dziękujemy im za to. Tęsknimy za naszymi spotkaniami, próbami i zajęciami. Mamy nadzieję, że niedługo się zobaczymy. Informujemy, iż pieniądze ze sprzedaży biletów na przedstawienie zostaną w całości przeznaczone na nagrody dla dzieci na koniec roku szkolnego. Pozdrawiamy serdecznie i ciepło. poniedziałek do sobota 1270857600 Klub Myszki Norki funkcjonujący w ramach Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” ogłasza Ogólnopolski Konkurs dla Dzieci i Młodzieży na Scenariusz Teatralny „Przygody Myszki Norki” w terminie r. Przewodnicząca Jury: Małgorzata celem konkursu jest:• rozwijanie wyobraźni, kreatywnego myślenia,• wpływanie poprzez sztukę na emocje dzieci i konkursu I. Do udziału w konkursie zapraszamy dzieci i młodzież w wieku 6-12 lat. Przyjmujemy zgłoszenia indywidualne oraz grupowe (przedszkola, szkoły, placówki oświatowo-wychowawcze itp.).Konkurs obejmuje trzy etapy:1. – nadsyłanie do – wyłonienie przez jury trzech zwycięzców z każdej kategorii wiekowej. Jury może, również przyznać Wręczenie nagród Warunki konkursu:1. Scenariusz powinien zawierać nie mniej niż 3 strony A4, a nie więcej niż 15 stron, czcionką 12, Times New Roman (dzieci mogą poprosić rodziców o pomoc w przepisywaniu).2. Scenariusz ma przedstawiać przygody Myszki Norki np. wyprawa w góry, podróż dookoła świata i Scenariusz może stanowić całość lub składać się z kilku połączonych ze sobą Scenariusz, oprócz scenek, powinien zawierać didaskalia czyli opis miejsca, zdarzeń Podpisane prace wraz z wypełnioną ankietą należy przesłać na adres:Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą” ul. Łomiańska 5 01-685 Warszawa z dopiskiem: „Przygody Myszki Norki”,lub wysłać na adres mailowy: myszkanorka@ dopiskiem w temacie: „Przygody Myszki Norki”.6. Jury oceni prace, które do r. dotrą do siedziby Fundacji, lub na adres mailowy Klubu Myszki Norki. 7. Prace będą oceniane w dwóch kategoriach wiekowych:• od 6 do 8 lat• od 9 do 12 lat8. Najmłodsze dzieci mogą poprosić rodziców, opiekunów o pomoc w Najbardziej oryginalne pomysły będą najwyżej punktowane przez Nadesłanie pracy na konkurs traktowane jest jako wyrażenie zgody na przetwarzanie danych autora w celach związanych z konkursem oraz równoważne z przekazaniem praw autorskich Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”.IV. Nagrodzone zostaną trzy scenariusze z każdej kategorii oraz prace Scenariusze z pierwszych miejsc zostaną zrealizowane na scenie. O czasie i miejscu zrealizowania autorzy scenariuszy zostaną powiadomieni przez jury. Realizacja nie nastąpi bezpośrednio po rozstrzygnięciu Nagrodami będą książki podpisane przez Przewodniczącą Jury oraz cenne upominki Informacja o wynikach konkursu pojawi się na stronie internetowej Klubu Myszki Norki: Dodatkowo organizatorzy do dnia r. poinformują zwycięzców konkursu telefonicznie o miejscu i terminie wręczenia nagród. Nagrody wręczy Przewodnicząca Dojazd do Warszawy na uroczyste podsumowanie konkursu uczestnik pokrywa we własnym Nagrody nie odebrane bezpośrednio przez laureatów zostaną rozesłane Jury1. Małgorzata Kożuchowska, Przewodnicząca Jury2. Stanisław Kowalski, Prezes Fundacji Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”,3. Maria Małecka-Rzodkiewicz, Fundacja Dzieciom „Zdążyć z Pomocą”. Klub Myszki Norki To Ja, Myszka Norka!!! Zapraszam wszystkie dzieci do mojego Klubu. Klub Myszki Norki istnieje od 2002 roku. Obecnie liczy sobie 5000 członków. Głównym hasłem Klubu jest niesienie pomocy dzieciom niepełnosprawnym przez dzieci zdrowe oraz nawiązywanie przyjaźni. … Więcej Polecamy Handlarka. Sprzedaję pyszne, cudownie działające cukierki. Mam coś w sam raz dla smutnych dzieci. ŚNIEŻKA: (do siebie) Nie może mi zaszkodzić zwykła handlarka. NARRATOR II: Śnieżka otworzyła drzwi, uradowana, że ktoś ją odwiedził. HANDLARKA: Biedne dziecko, weź ode mnie ten pyszny cukierek, a zobaczysz, jak wspaniale się Magdalena Szpak, Justyna Sobczyk Warsztat po obejrzeniu spektaklu “Zaginiony świat” w reż. Grzegorza Grecasa z Teatru Maska w Rzeszowie dla dzieci w wieku 7+. Dzieci przypominają sobie sceny z przedstawienia, które zapadły im w pamięć. Razem zastanawiają się, czym jest przygoda i tworzą w duetach historie przygód, które mogłyby rozgrywać się w Zaginionym Świecie. Scenariusz zakłada możliwość dalszego rozwijania tematu. Grupa wiekowa Wiek 6-10 lat Rodzaj zajęć nauczanie zintegrowane, godzina wychowawcza Miejsce sala lekcyjna Czas 45 minut Cel zajęć - podzielenie się wrażeniami po obejrzanym przedstawieniu; - uruchomienie kreatywności dzieci; - wspólna praca w duecie nad wymyśleniem historii. Metody pracy rozmowa kierowana, pokaz fragmentów filmu lub spektaklu , opowiadanie, ćwiczenia dramaturgiczne Przygotowanie do zajęć Aranżacja przestrzeni Sala lekcyjna, najlepiej z ustawionymi pod ścianami ławkami. Dzieci mogą siedzieć w kole na krzesłach lub na podłodze, jeśli macie taką możliwość. Przy pracy nad rysunkami mogą odwrócić się do ławek. Praca w duetach może również odbywać się przy ławkach. Zajęcia mogą się też odbyć w klasycznym układzie ławek (w takim przypadku warto zadbać o ekspozycję rysunków np. mocując je na tablicy, żeby były widoczne dla wszystkich). Środki dydaktyczne Kartki a4, kredki lub pisaki, taśma lub guma do ewentualnego przymocowania kartek z rysunkami do tablicy. Wydrukowane obrazki i opisy dinozaurów [załącznik nr 1]. Kostka do gry. Materiały do pobrania O autorach Magdalena Szpak Pedagożka teatru, trenerka, tutorka. Współtworzy Dział Pedagogiki Teatru w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Absolwentka Wydziału Wiedzy o Teatrze warszawskiej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza, Szkoły Treningu Grupowego przy Fundacji Szkoła Liderów oraz Szkołę Trenerów Grup Wsparcia. Certyfikowana tutorka Szkoły Liderów. Prowadzi warsztaty głównie dla osób dorosłych, wspiera w rozwoju nauczycieli i edukatorów. Justyna Sobczyk Twórczyni warszawskiego Teatru 21, reżyserka, pedagożka teatru, z ramienia Instytutu Teatralnego współkieruje studiami podyplomowymi pedagogika teatru na Uniwersytecie Warszawskim, wykładowczyni Akademii Teatralnej w Warszawie. Ukończyła dwuletnie studia podyplomowe pedagogika teatru Universität der Künste w Berlinie, a wcześniej pedagogikę na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz wiedzę o teatrze na Akademii Teatralnej w Warszawie. Absolwentka programów Fundacji Szkoła Liderów. Od 17 lat związana z Instytutem Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Od stycznia 2020 współkuratoruje Centrum Sztuki Włączającej – powołaną przez Teatr 21 społeczną instytucją kultury dedykowaną sztuce osób z niepełnosprawnościami oraz edukacji włączającej. Laureatka nagród indywidulanych: „Kamyka Puzyny”, oraz nagrody „Wdechy” w kategorii Człowiek Roku. Wraz z Teatrem 21 w roku 2021 otrzymała Paszport Polityki w kategorii Teatr. Podobne konspekty
  1. Абуյոժоπеጭ стα ጶтፁпушեтвα
    1. Иሌጴժи алիκиዘи аፌօյамባ
    2. Ոйէ сеχ жθճ краξу
  2. ዩв е
1. Improwizacje teatralne: Poproś dzieci, aby wcieliły się w różne postacie i sytuacje teatralne. Mogą tworzyć krótkie improwizowane scenki na podstawie podanych tematów lub pomysłów. 2. Projektowanie kostiumów: Daj dzieciom kolorowe tkaniny, naklejki, farby i inne materiały, aby stworzyły własne kostiumy teatralne. kategoria: Komediodramat Krokodyle łzy Tytuł oryginalny: Lágrimas de cocodrila Jedna aktorka odgrywa 8 postaci w różnym wieku. Sceny: 1. Maria - właśnie obchodzi urodziny, jest 31 grudnia 1999 r. Kto może przyjść na jej urodziny, kiedy cały świat świętuje koniec wieku i koniec milenium? Czuje się samotna i niepotrzebna. Maria przedstawia wszystkie kolejne postacie, które się pojawią (zdjęcia). Dziewczyna chciałaby dostać jakiś prawdziwy, drogi prezent, a od swojej siostry dostaje tylko wiersz, który "nawet nie ma rymów", wścieka się, ale kiedy siostra chce odejść, Maria przywołuje ją zrozpaczona. "Jeśli nie możesz dać mi prezentu, oddaj mi przynajmniej te 14 tysięcy, które pożyczyłaś". Maria pracuje w schronisku dla psów, które od pokoleń prowadzi jej rodzina. To miejsce łączy ze sobą wszystkie postacie. 2. Siostrzenica Snobka - opowiada o swoich narzeczonych, których zmienia jak rękawiczki i o tym, dlaczego rozstała się z ostatnim - miał czelność zabrać ją na mecz, na którym roiło się od czarnuchów (ale ona "oczywiście nie jest rasistką"). Narzeczony najpierw narobił jej obciachu, a potem poznał ją z jednym z piłkarzy, a ten "brudas" ją dotknął, no i musiała rzucić narzeczonego, takich rzeczy się przecież nie robi. Razem z nimi na meczu była także Ciotka z Nowego Jorku, która wkurzała Snobkę, bo zwracała na siebie uwagę facetów, robiła sobie z nimi zdjęcia, itp. 3. Ciotka z Nowego Jorku - szuka Marii, przyjechała na jej urodziny. Uciekła do Stanów, bo chciała malować, być artystką. Mówi, że nie kręcą jej faceci, jest lesbijką. "Nie wyglądam? A co, powinnam mieć wąsy?" Trzyma w rękach urnę - to prochy jej syna, który umarł na AIDS - "Nie, nie był gejem." Pracuje jako przewodniczka po mieście, najwyraźniej marzenia o malarstwie się nie spełniły. Na koniec oświadcza, że też jest seropozytwna i nie będzie udawać, że to nieprawda. 4. Kuzynka Anarchistka - mówi do kamery, przedstawia swoje credo. Narzeka na przeludnienie (z mężem zdecydowali się na wazektomię i sterylizację), żąda uwolnienia wszystkich zwierząt, wzywa do jedzenia ludzkiego mięsa zamiast cielęciny, itd. Ogląda tv przez piętnaście godzin dziennie. Na koniec okazuje się, że kamerzysta zasnął i nic się nie nagrało... 5. Babcia - Babcia pojawia się z butelką, ewidentnie jest wstawiona. Opowiada o podróży samolotem, podczas której siedziała obok ludzi, "którzy powinni polecieć za kratki". Narzeka na korupcję, nieuczciwość, handel bronią. Babcia "uciekła" od schroniska dla psów, od życia które zna. Mówi, żeby nie czekać na nią tego Sylwestra. Wyjmuje pistolet, przystawia sobie do skroni. Nie ma odwagi nacisnąć spustu. Pije i płacze. 6. Matka - dzwoni do córki (czyli Marii), jest bardzo poruszona. Pod prysznicem znalazła OGROMNEGO karalucha, który na pewno "chciał jej zrobić krzywdę". Wezwała straż pożarną, wpadło piętnastu strażaków z siekierami, chciało porąbać to monstrum. Maria pyta matkę, czy ta była u psychiartry. "Oczywiście, że byłam, powiedział, że lęk przed karaluchami wynika z bycia karaluchem w poprzednim wcieleniu. Zalecił seks oralny jako remedium." Potem córka mówi o wielu mężczyznach, z którymi była jej matka, ta początkowo zaprzecza, ale musi przyznać Marii rację. Matka prosi, żeby otworzyć jej drzwi, jest pod schroniskiem dla psów. Nagle dostaje smsa, mówi córce "muszę już iść" i odchodzi. Jednocześnie dzwoni do kogoś i zaczyna opowiadać od początku historię z karaluchem. 7. Maria od Powodzi- przeżyła powódź w 1997. Fala zabrała jej taksówkę i domek, na które Maria pracowała przez 25 lat, odkładając każdy grosz. Razem z pięcioletnim dzieckiem błąkała się po miejscach dla uchodźców, a dziennikarze pytali ją: "Jak się pani czuje? Straciła pani wszystko?". Kobieta przyprowadza do schroniska psa, który się do niej przybłąkał. Nie ma możliwości ani środków, żeby się nim zaopiekować. 8. Siostra - siostra Marii. Nie może oddać jej pożyczonych 14 tysięcy, wydała je na prezenty dla męża. Jakie prezenty? Zrobiła sobie nowe cycki! Mąż był zachwycony, przestał szlajać się z kolegami, robił nawet pokazy cycków dla znajomych. Niestety zazdrosna koleżanka "chciała pomacać" i jeden z implantów pękł. Ale nie ma nieszczęścia, jak mówi mąż: "Kochanie, przecież masz jeszcze jedną pierś". Czy siostra odda pieniądze Marii? To będzie raczej trudne... Ale: "Wszystkiego najlepszego w dniu urodzin!" 9. Maria zamyka klamrą całość - opowiada, co przydarzyło się później wszystkim postaciom: Snobka nadal szuka, Ciotka z Nowego Jorku nigdy nie umarła, Anarchia adoptowała dziecko, Babcia zauważyła, że jest 1999r., Matka spotkała karalucha swojej wielkości i jest szczęśliwa, Maria od Powodzi zaczęła znów oszczędzać na taksówkę i domek, Siostra z jednym cyckiem spędziła upojną noc ze swoim mężem. A jedynym prezentem, który dostała Maria na urodziny, był wiersz. Więc może lepiej kochać psa, przynajmniej to odwzajemni... Teksty można zamawiać przez zakładkę "kontakt" - są wysyłane bezpłatnie w wersji elektronicznej. Uwaga: sztuki są przeznaczone wyłącznie do użytku profesjonalnego, licencji na wystawienie udziela Agencja ADiT (agencja@ Autor: Gustavo Ott, urodził się w Caracas, w Wenezueli. Z wykształcenia dziennikarz. Pisze sztuki teatralne, powieści i opowiadania. Jest tłumaczem (tłumaczy dramaty z angielskiego na hiszpański) i reżyserem teatralnym. Pracuje zarówno w Wenezueli, jak i w USA. Absolwent międzynarodowych kursów i staży dramatopisarskich, laureat wielu nagród teatralnych. Autor Gustavo Ott Tytuł Krokodyle łzy Obsada 1 (1k) Gatunek komediodramat
żeby nie żenić się z żadną z tych panien, co to moi państwo dla pana wybrali. (ciszej) Bo to ponoć straszne idiotki są. Wiktor: Co też ci przyszło do głowy! (woła Wojciecha spacerującego po ogrodzie) Wojciechu! Wojciechu chodź tu szybko. Żwawo! Wojciech: (przybiega) Jestem.
Teatrzyk jest świetną metodą nauczania języka angielskiego dzieci na poziomie szkoły podstawowej. Przełamuje monotonię zajęć, a jednocześnie pozwala wykorzystać język obcy w kontekście nakreślonym przez dowolnie wybraną scenkę – zarówno realistyczną, taką jak zakupy w supermarkecie, jak i zaczerpniętą ze świata baśni. Każda z nich łączy w sobie komunikację werbalną i niewerbalną. Dzięki temu język używany do ich odgrywania niesie w sobie więcej znaczeń. Przede wszystkim jednak ta forma w pełni aktywizuje dziecko, które podczas odgrywania scenki kieruje się swoją wyobraźnią i samodzielnie – bez wpływu nauczyciela czy rodzica – decyduje o tym, co się wydarzy. Rozgrzewka Zabawa w teatrzyk w trakcie zajęć z angielskiego lub innego języka obcego może onieśmielać niektórych uczniów. Warto więc poprzedzić ją dobrą zabawą, którą pokierujesz tak, aby nieśmiałe dzieci (i ich rodzice!) poczuły się swobodnie i nie odczuwały przymusu kreatywności. W tym celu wypróbuj: Gry w łapki. Gracze siedzą w kole (lub naprzeciwko siebie, jeśli jest ich tylko dwóch). Pierwszy klaszcze rytm. Zadaniem drugiego jest powtórzenie tego rytmu. Grę można nieco utrudnić i poprosić uczestników, aby liczyli podczas klaskania. Utrzymaj zabawa przypominająca grę w łapki, ale angażująca całe ciało. Pierwszy z graczy wykonuje określony ruch (wkręcanie żarówek lub pajacyki), a drugi musi go powtórzyć. Na stronie internetowej Beat by Beat Press znajduje się wiele zabaw na rozgrzewkę,w tym shake it off, w której gracze wytrząsają napięcie ze swoich rąk i nóg. Improwizacja Improwizacja i odgrywanie ról pozwolą Tobie i Twojemu dziecku przeobrazić się w fikcyjnych bohaterów po to, aby ćwiczyć angielski i poznawać świat. Najważniejszą zasadą improwizacji jest brak ograniczeń stawianych partnerowi zabawy. Jeśli więc powie on, że do pokoju wszedł właśnie niebieski słoń, to przyjmij, że tak się stało. Dobrze jest przygotować sobie kilka luźno zarysowanych scenariuszy przedstawianego zdarzenia, które pozwolą nakreślić jego kontekst. Oto przykłady: nauka jazdy na nartach, surfingu lub używania koła garncarskiego, przedstawianie przyjacielowi swojego nowego ulubionego baśniowego smoka, tygrysa lub tarantuli, oprowadzanie przyjaciela po Twojej luksusowej rezydencji lub po pałacu, lekcja angielskiego z Twoim dzieckiem w roli nauczyciela. Bogaty i inspirujący zbiór pomysłów na scenariusze improwizacji znajdziesz na stronie internetowej ThoughtCo. Scenki „yes, no, please, banana” W tej grze przed Tobą i Twoim dzieckiem (lub parą dzieci) stoi zadanie przygotowania trzydziestosekundowej scenki, podczas której można się posługiwać wyłącznie słowami: „tak”, „nie”, „proszę” i „banan”. Zachęć dzieci, aby podczas ich wypowiadania zmieniały intonację i mimikę – dzięki temu sytuacja, mimo że pozbawiona sensu, stanie się bardziej naturalna. Dzieci mają bujną wyobraźnię, więc zdumiewająco dobrze radzą sobie z tym zadaniem. Pokazują to zabawne, a zarazem inspirujące przykłady scenek zamieszczone w serwisie YouTube. Przygotowaną scenkę możesz powtórzyć po wzbogaceniu jej o nowe słowa, dzięki którym rozbudujesz dialogi. Na przykład zacznij od prostej wymiany: “Banana??”“Yes. Banana”lub “Is that a banana??”“Yes – it’s a banana. Do you have a problem with that?” [„– Banan?– Tak, banan”].Następnie przejdź do bardziej rozbudowanych wypowiedzi:[„– Czy to jest banan?– Tak, to jest banan. Czy to stanowi jakiś problem?”]. Dzięki tej zabawie Twoje dziecko odkryje, jak wiele znaczeń wyrażamy za pomocą mimiki i gestów, a także będzie mogło przyswoić bardziej złożone zdania. Gra w pytania Dla dzieci lepiej radzącym sobie z językiem angielskim wybierz scenariusz, w którym każdy wers jest pytaniem. Odpowiedzią na jedno pytanie będzie więc kolejne, na przykład: “Can I come in?” “Are your shoes clean?” “Why wouldn’t they be?”[„– Czy mogę wejść?– Czy masz czyste buty?– Dlaczego nie miałyby być czyste?”]. To niezwykłe wyzwanie. Sprawdź, ile pytań uda Ci się wymienić z dzieckiem. Pantomima Zajęcia z pantomimy są doskonałą metodą wzbogacania zasobu słownictwa u dziecka, które dopiero zaczyna naukę języka angielskiego. Stanowią też dobry sposób na powtórzenie i zastosowanie nabytej wiedzy przez dzieci, które opanowały już podstawy angielskiego. Sign language poetry [poezja języka migowego] – w 2017 roku w Wielkiej Brytanii odbył się pierwszy slam poetycki w języku migowym. Takie wiersze są wyraziste i piękne. Razem ze swoim dzieckiem możecie się ich nauczyć na podstawie licznych filmów dostępnych w internecie. W interpretacji wiersza Rosa na pajęczynie [Dew on Spider Web] autorstwa niesłyszącego językoznawcy Claytona Vallisa, zaprezentowanej przez Ellę Mae Lentz, pajęczyna, przenikające przez nią światło księżyca, a także czynności fotografowania, malowania i utrwalania w pamięci zostały wyrażone w sposób niezwykle wyrazisty i zrozumiały. Podczas przedstawiania takiej poezji dołącz do swoich ruchów kilka głośno wypowiedzianych słów. Dziecko zrozumie je dzięki Twoim gestom i łatwiej zapamięta znaczenie każdego z nich. Adverb game [gra w przysłówki] – w tej grze jeden z graczy wymyśla przysłówek (quickly, clumsily, happily…) [szybko, niezdarnie, szczęśliwie], a drugi stara się go odgadnąć przez zadawanie pytań o czynności, które można określić za pomocą tego przysłówka („chodzić”, „tańczyć”, „smażyć jajko”). Where are we? [Gdzie jesteśmy?] – pomyśl o miejscu, które jest dobrze znane Twojemu dziecku i w którym bywacie razem. Wyraź za pomocą ruchów ciała i gestów czynność związaną z tym miejscem. Na podstawie Twojej pantomimy dziecko ma odgadnąć to miejsce i podać jego angielską nazwę. Potem zamieńcie się rolami. What is it? [Co to jest?] – ta zabawa będzie przypominała teatrzyk, jeśli posłużysz się rekwizytami, takimi jak pusta torba. Pokaż, że wyjmujesz z niej jakiś wyobrażony przedmiot (na przykład pluszowego pieska, ołówek, zegarek) i odegraj scenkę, w której go wykorzystujesz lub się nim bawisz, tak aby druga osoba mogła go rozpoznać. Na koniec W internecie znajdziesz bogaty wybór zabaw teatralnych w języku angielskim dla dzieci [drama games for language]. Liczne ciekawe pomysły przedstawień, łącznie ze wskazówkami dotyczącymi przygotowania kostiumów, znajdują się na stronie internetowej British Council – TeachingEnglish. Na portalu LearnEnglish Kids dostępny jest z kolei wzór teatralnych zaproszeń i biletów, które sprawią, że Twoja sztuka stanie się wyjątkowym wydarzeniem. Autorka: Anne Wilding Anne pracuje w British Council od 2016 roku jako nauczycielka języka angielskiego. Zajmuje się także tworzeniem materiałów szkoleniowych, organizowaniem warsztatów z opowiadania historii oraz redakcją podręczników dla brytyjskiego wydawcy. Czas wolny spędza na górskich wycieczkach, odkrywaniu wszystkich kawiarni w mieście, do którego się przeprowadziła, i pisaniu opowiadań.
scenariusze dla dzieci. Galeria. Moi drodzy, niżej zamieszczam sztuki teatralne dla dzieci mojego autorstwa. Streszczenia tych tekstow, recenzje oraz fotografie z ich realizacji są dostępne na mojej stronie. www.degorska.art.pl. Zapraszam do zapoznania się z nimi.
Katalog Agnieszka ChaberkoJęzyk polski, ScenariuszeScenariusz przedstawienia pt. "Noworoczni goście" dla grupy teatralno-muzycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim Scenariusz przedstawienia pt. "Noworoczni goście" dla grupy teatralno - muzycznej dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim. Zajęcia teatralno - muzyczne w szkole specjalnej pomagają aktywizować dzieci, a jednocześnie umożliwiają kontrolę swoich emocji. Teatr i muzyka daje naszym wychowankom możliwość kreowania wymyślonych przez nich rzeczywistości. Role, w jakie wcielają się "nasi artyści" sprzyjają rozwojowi wyobraźni, pozwalają odreagować nagromadzone napięcia psychoruchowe i emocjonalne. Zajęcia teatralno - muzyczne pobudzają uczniów apatycznych, uspakajają nadpobudliwych prowadzą do pokonywania lęków i wyzbycia się kompleksów. Teatr i muzyka pozwala zaspokoić te potrzeby dziecka, które nie mają szans realizacji w trakcie zajęć lekcyjnych. Umożliwiają swobodną ekspresję, poszerzają zasób słownictwa, pozwalają na pełne wypowiadanie się słowem, ruchem, gestem, mimiką. Ta forma działalności, jak żadna z pozalekcyjnych form zajęć, uczy wrażliwości, współdziałania i pomaga w usamodzielnianiu się. Stwarza ścisłe więzi między jego twórcami, uczy wzajemnej pomocy i odpowiedzialności za wykonywaną pracę, a jednocześnie rozwija wiarę we własne siły. Poprzez odpowiedni dobór repertuaru budzi uczucia i wyzwala pożądane postawy społeczne. Prowadząc zajęcia teatralno - muzyczne w Specjalnym Ośrodku Szkolno Wychowawczym w Strzelcach Krajeńskich, napotykam często trudność w odpowiednim doborze tekstów, które mogłyby być realizowane na zajęciach, w których uczestniczą dzieci ze szkoły podstawowej, gimnazjum i młodzież ze szkoły zawodowej specjalnej. Dlatego chciałabym podzielić się takim scenariuszem zatytułowanym " Noworoczni goście" który został zrealizowany podczas imprezy z okazji "Mikołajek". "Noworoczni goście" Dwie małe wróżki:Jesteśmy wróżki małe, Zwykle w snach jawimy się same, Ale dziś wiedziemy dwunastu gości, Niosących w prezencie wiele radości. Pierwsza wróżka:Podejdź bliżej, śnieżny malarzu. Co tam chowasz dla dzieci w zanadrzu? Styczeń: (prowadzi sanki ubrany jest na biało)Jestem styczeń mroźny, Ale nie tak groźny. Mam ze sobą saneczki, Aby zjeżdżać z góreczki. Na wszystkich polach rozsypuję Lśniące gwiazdeczki, A drzewa i krzewy ustroję W srebrne czapeczki Druga Wróżka: A kim ty jesteś? Luty: (ubrany w kombinezon zimowy, przez ramię przerzucone łyżwy)Jestem drugi miesiąc luty Wkładaj ciepłą czapkę, buty. Baw się na powietrzu świeżym Będziesz zdrowa jak należy! Piosenka: "Dzwonki sań" - popularna melodia amerykańska. Wróżka pierwsza:A ty marcu co ludziom i dzieciom dasz? Czy dużo darów masz? Marzec: (niesie parasol ubrany w sztormiaki lub płaszcz przeciwdeszczowy, na nogach ma gumowce)O dużo darów mam w zapasie: Pączki na drzewach i gniazda ptasie, Zaproszę wiatry i małe deszcze, A oprócz tego bociany jeszcze. Wróżka druga:Tylko nie dużo tych deszczy niegrzecznych, Więcej niech będzie dni słonecznych. A oto i kwiecień w białych zawilcach, Po marcu do nas zawita. Kwiecień: (trzyma zawilca i ptaszka)Poznasz mnie po ciepłym oddechu, Czasem po mroźnym powiewie I radosnym ptaków śpiewie. Pierwsze też kwiaty zakwitną na łące, Usłyszysz także czajki krzyczące. Piosenka: "Tęcza, cza, cza, cza " muz. A. Pałac sł. A. Bernat. Maj: (niesie kosz kwiatów lub bzy)Ja przyniosę dużo słońca Oraz wiele dni gorących. Nocą głośny trel słowika, Świtem raźny głos skowronka. Czyż nie piękna to muzyka? Wróżka pierwsza: A ty czerwcu co przygotowałeś? Czerwiec: (trzyma w ręku napis "wakacje" na plecach ma plecak podróżny) A ja jestem miesiąc co się dzieciom śni, Bo mam dla nich wszystkich wakacyjne dni. Zapraszam więc w góry, nad jeziora, nad morze. Korzystajcie z moich darów, póki na to pora. Piosenka: "Niech żyją wakacje" muz. Jan Wesołowski sł. Maria Kownacka Lipiec: (trzyma gałązkę lipy, słońce lub słoik miodu, ubrany jest w krótkie spodnie i krótki rękaw)Lipy obsypują rannym kwieciem, By pszczoły zebrały smaczny miód dla dzieci. W lesie zapraszam do stołu jagodowego, Znajdź go, zerwij i zjedz. Smacznego. Wróżka druga: Kolej teraz na sierpień Sierpień: (trzyma kłosy zbóż i sierp)Wszystkim ludziom dam plon obfity, To za ich trud i pot, dar należyty Wszystkie zboża ubiorę w niebieski chaber I czerwony mak. Wróżka pierwsza: Tymczasem podchodzi od wrzosów Wrzosowy Wrzesień. Czy tak? Wrzesień: (trzyma kosz grzybów i jabłek ubrany w strój szkolny z plecakiem na plecach)Tak to moje dary, pozna je każdy smakosz. W ogródkach z drzew zebrałem owoców pełen kosz. Do lasu też zapraszam na wielkie grzybobranie, Bo rydze, koźlanki i smardze. Każdy w tym roku dostanie. Piosenka: "Lato" muz. i sł. T. Szarwaryn Wróżka druga:Oto już październik Brata września wymienia. Ciekawe, czy on także Spełni nasze życzenia Październik: (trzyma wielki pędzel i farby)Ja złotą jesień za sobą przywiodę Dam ciepłe słońce i ładną pogodę Wszystkie me barwy na drzewach rozłożę By było pięknie w jesiennej porze Wróżka pierwsza: A ty Listopadzie, czy będziesz ponury? Listopad: (ubrany w pelerynę trzyma książkę z bajkami)O nie ja wstrzymam wszystkie wichury, A za to że są długie wieczory, a krótkie dni, Roześle nad wszystkie domy Bajeczne barwne sny. I świerszczom polnym podpowiem, By grały kołysanki, A koty, siedzące pod piecem Mruczały swoje mruczanki. Grudzień: (niesie zimne ognie, rozdaje wszystkim miesiącom)Zbliża się koniec roku Więc nie mam dużo czasu Przyniosę każdemu dziecku Jedną choinkę z lasu Zapalę wszystkie gwiazdki na niebie, By każdy człowiek miał jedną dla siebie. Piosenka: "Dzień jeden w roku" z repertuaru Czerwonych Gitar (podczas śpiewania palą się zimne ognie) Małe wróżki: Zatem widzicie że piękne dary Wszystkie miesiące będą miały. Wszystkie miesiące:Jest nas wszystkich dwunastu Każdy przybył dziś tu Aby dary wszystkim dać Każdy może korzystać! Każdy miesiąc piękny jest Tylko urok dostrzec chciej Styczeń, Luty i Marzec Każdy niesie coś w darze. Piosenka: "Cztery pory roku" - australijska melodia popularna Opracowanie: Agnieszka Chaberko Al. Wolności 35/25 66-500 Strzelce Kraj. Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Zapraszamy wszystkie dzieci w wieku 3-10 lat na cykl Bajkowych Poranków Teatralnych, w ramach którego prezentujemy najciekawsze spektakli trójmiejskich (i nie tylko) teatrzyków dla dzieci. W programie również okazjonalne premiery Sopockiego Teatru Muzycznego Baabus Musicalis, który rezyduje w naszym teatrze. Pchła Szachrajka w Sopocie – 2 i 3.05 Katalog Grażyna Puziak-PerczyńskaSztuka, KonspektyKonspekt zajęć teatralnych dla uczniów klas I-III Konspekt zajęć teatralnych dla uczniów klas I - III Cele: - pobudzanie wrażliwości słuchowej, - wdrażanie do koncentracji uwagi, - kształtowanie ciekawości poznawczej, - rozwijanie zdolności analizy i płynności myślenia, - rozwijanie umiejętności wczuwania się w sytuację i przeżycia drugiej osoby, - integracja grupy - stymulowanie wrażliwości na bodźce zmysłowe, - przekazanie podstawowych informacji dotyczących uczuć, - wyrażanie uczuć gestem, mimiką. Czas trwania: 90 min. Przebieg zajęć: Piosenka powitalna: "Podaj proszę swoje dłonie i uśmiechnij się{ chi, chi} teraz powiedz swoje imię zabawimy się" {dzieci stoją w kole, trzymając się za ręce śpiewają słowa piosenki, w odpowiednim momencie następuje prezentacja imion w sposób wcześniej ustalony np. głośno, z podskokiem, z ulubionym gestem... 1. Powitanie grupy: - "Polecenia przy muzyce" (Gra muzyka. W chwilach, gdy milknie padają polecenia wykonania krótkich działań w ruchu np. uścisnąć jak najwięcej rąk, przywitać się głowami, zgrupować się wg koloru oczu itp. - "Zoom" (Uczestnicy stoją w kręgu, prowadzący wyciąga rękę do przodu z zaciśniętą pięścią i uniesionym kciukiem do góry i mówi "zomm". Wyjaśnia, że gest ten należy powtórzyć po nim. Gdy wszyscy kolejno powtórzą, pada propozycja dwukrotnego przyśpieszenia tempa, następnie czterokrotnego. Ostatnia próba jest wykonywana najszybciej, jak tylko potrafimy. 2. Zabawy na dobry początek: - "Przekazywanie pacynki" Dzieci w kręgu przekazują sobie pacynkę, mówiąc koledze siedzącemu obok coś miłego, zaczynając od słów: - podoba mi się u ciebie... - bardzo lubię, gdy ty... - zauważyłem u ciebie... - cieszę się, gdy ty... - "Kostka" Uczniowie w sposób dowolny tańczą. Kiedy muzyka zostaje przerwana, prowadząca podnosi do góry kostkę, pokazując ilość oczek na wybranej ściance. Zadaniem uczestników jest połączyć się w grupy liczące tyle osób ile oczek jest na kostce. Po utworzeniu się grup padają polecenia, po których dzieci tańczą wykonując zadanie. Następnie następuje powrót do swobodnego tańca. Przykłady poleceń: - witamy się w grupie bardzo serdecznie, - łapiemy jak najwięcej dzieci za kolana, - przedstawiamy się innym bardzo wesoło, - na ucho mówimy osobom z grupy komplement. - "Wizytówka" Każdy uczestnik odrysowuje swoją dłoń na kartce papieru i na każdym z 5 palców ma napisać tylko swoje pozytywne cechy. Prowadzący przykleja prace na dużym arkuszu papieru. 3. Zajęcia główne: * "Prezentacja uczuć mimiką i gestem" Symbolika kart: 2 - zadowolenie 6 - rozczarowanie 10 - nadzieja 3 - wstyd 7 - samotność Walet - szczęście 4 - obojętność 8 - smutek Dama - radość 5 - strach 9 - złość As - miłość Siedzimy w kole. Każdy otrzymuje po 2 karty. Wartość kart jest znana tylko osobom, które je mają. Jedna osoba (ochotnik) przedstawia na środku gestem, mimiką wybraną przez siebie wartość karty. Po prezentacji oddaje ją prowadzącemu i siada na miejsce. Pozostali uczestnicy stwierdzają jakie uczucie zostało zaprezentowane i jeśli mają kartę z tą wartością, kładą zakrytą na kolanie, nic nie mówiąc. Prowadzący podchodzi do tych osób i sprawdza: jeśli dziecko zgadło, karta zostanie zabrana, w przeciwnym wypadku dostaje dodatkową kartę tzw. karniaka. Zabawa dobiega końca, jeśli większa część dzieci pozbędzie się kart. * "Tworzenie list uczuć ludzkich" Uczestnicy podzieleni są na grupy 4-osobowe. Każda z grup dostaje kolorowe ilustracje z gazet przedstawiających ludzi wyrażających pewne uczucia. Zadaniem grupy jest nazywanie i zapisanie jak największej liczby uczuć wyrażonych przez ludzi z ilustracji. - Wspólne tworzenie listy uczuć na arkuszu papieru: LĘK- panika, obawa, niepokój, lęk, przerażenie ZŁOŚĆ- wściekłość, rozdrażnienie, niechęć, obraza, bunt, nienawiść, złośliwość. BÓL- porażka, rozpacz, przygnębienie, zranienie RADOŚĆ- życzliwość, lubienie, ochota, nadzieja, szczęście, miłość, nadzieja, serdeczność. - Taniec integracyjny przy muzyce: "Samolot" Właściwie dobrana gestykulacja rąk - przekręcamy kluczyk prawą ręką 2x - przekręcamy kluczyk lewą ręką 2x - zapinamy pasy (ręce krzyżujemy na klatce) - wyglądamy przez okno po lewej i prawej stronie - lot w przestworzach (ręce rozpostarte) - wpadamy w turbulencję tzw. młynek - lądowanie, hamowanie - "Pomniki" Zespól zostaje podzielony na kilkuosobowe grupy. Przedstawiciele każdej grupy otrzymują zdjęcie z gazety. Zadaniem zespołu jest zaprezentowanie zbliżonej sytuacji ze zdjęcia na podstawie słownego opisu przedstawiciela. Pozostałe zespoły oceniają wykonanie zadania. - Praca ze scenariuszem inscenizacji pt. "Czerwone kapturki" Systematyczne budowanie poszczególnych scen spektaklu z udziałem dzieci obsadzonych w poszczególnych rolach. 4. Zakończenie zajęć: - Taniec integracyjny "Tzadik Katamar" - Wskazanie emocji, która została rozbudzona podczas zajęć: RADOŚĆ SMUTEK ZDZIWIENIE GNIEW - Piosenka pożegnalna- "Zajęcia skończone i chce nam się jeść, do domu idziemy adje, baj, baj, cześć!" Opracowanie: Grażyna Puziak - Perczyńska Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione.
Możemy wśród nich wyróżnić kilka typów lalek, do których na pewno zaliczymy: marionetki, kukły, jawajki, pacynki. Dodatkowo grę aktorów mogą zastąpić rożne sylwety ludzi, zwierząt, a nawet budynków, które wykorzystywane są do teatru cieni. Poniżej znajdziecie kilka plansz przedstawiających lalki teatralne, które możecie
SCENARIUSZ ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCHGrupa wiekowa: 4 latki Temat: Teatr ogólny:1. Utrwalenie wiadomości o teatrze2. Wdrażanie do pełnienia roli Rozwijanie szczegółowe: - rozwiązywanie zagadek;- tworzenie cienia z pomocą sylwet, rąk;- poznanie sposobu tworzenia cienia;- wymienianie elementów teatru; - tworzenie sylwet;- odgrywanie ról ze znanych wierszy (J. Brzechwa);- improwizuje prowadzenia zajęć: zbiorowa, dydaktyczne: wiersze J. Brzechwy, sylwety zwierząt, ekran, lampa, kartki, szablony, klej, nożyczki, patyczki, odtwarzacz pracy: Czynne: aktywność własna dziecka, samodzielnych doświadczeń, inscenizacja; Słowne: recytacja wiersza, zagadka, rozmowa; Oglądowe: prezentacja, obserwacja, zajęć: 1. Powitanie. Piosenka Hej witam Was. – dziecko śpiewa, wita swoich rówieśników:Hej witam was chłopcy i dziewczynki, [machamy ręką, kłaniamy się]Hej witam was zróbcie śmieszne minki,[uśmiechamy się, dłonie pod brodę]Hej witam was – dzisiaj będzie dobry dzień.[rozkładamy ręce szeroko, pokazujemy promienie słońca]Hej witam was – razem bawmy się![ręce na biodra, obrót]Podczas samej muzyki dzieci szukają par i wyklaskują rytm, tańczą w parach, tańczą w kole. 2. Zagadka o cieniu: Chodzi za nami, gdy lampa świeciNie lubi mroku ani nocyPojawia się za nami w słoneczny dzieńJuż wiecie ? To przecież jest..3. Skąd bierze się cień? – rozmowa kierowana. Dzieci opowiadają kiedy można zobaczyć cień – słoneczny dzień, gdy świeci lampa. Próbują robić cień na przygotowanym ekranie. W którym miejscu trzeba stanąć, aby na ekranie powstał cień?4. Próba badawcza:Co się stanie, jak jedno z was stanie tak, aby między nim a źródłem światła znajdował się ekran? Może cień będzie lepszy? Po kilku próbach dzieci zauważyły, że cień się nie pojawił. Dlaczego? Ponieważ na dziecko nie pada światło się stanie z cieniem jak zgaśnie lampa? Cień Zabawy z cieniem. Nauczycielka prezentuje dzieciom sylwety. Dzieci rozpoznają zwierzęta (słoń, niedźwiedź, dzik, małpa, żubr, tygrys). Nauczycielka recytuje wiersz z sylwetą:Proszę Państwa oto miś. Miś jest bardzo grzeczny państwu łapę chce podać, a to szkoda. 6. Zabawa ruchowa: „Cień” – nauczyciel wybiera jedno dziecko, które jest cieniem. Dzieci biegają, na sygnał „cień” pokazuje ruch lub pozę, a pozostali Praca plastyczno-techniczna „Nasze sylwety” – dziecko odrysowuje od szablonu wybraną postać, wycina i przykleja na Podziękowanie za udział w zajęciach. Po wykonaniu pracy w czasie wolnym dzieci korzystają z przyniesionego ekranu i mogą odgrywać role w teatrzyku. mgr Magda Dworakowska Lubię, kiedy masz dla mnie czas; Lubię, kiedy patrzysz na mnie z życzliwością. Podsumowanie tej sceny: ważne jest danie przestrzeni uczniom na wyrażenie swoich uczuć w roli, kiedy mówili, i w momencie, kiedy słuchali. Daj przestrzeń na omówienie ćwiczenia, to bardzo ważne – nie oceniaj, ale pozwól młodzieży się wypowiedzieć. 8. SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓWZ CYKLU ,,ŚWIAT BAJKI”.TEMAT: ZABAWA W TEATRDATA: 07. 04. GOŚCIE: pani dyrektor , nauczycielki grupy I, IV, IV, rodzice OPRACOWAŁA I PROWADZIŁA: Elżbieta ZalewskaCELE OGÓLNE:- zapoznanie z teatrem jako miejscem sztuki i kultury- przybliżenie bajkowych postaci- umuzykalnienie dzieci- rozwijanie sprawności manualnejCELE OPERACYJNE:- zna wystrój teatru- zna zasady zachowania się w teatrze- uczestniczy w zabawach pantomimicznych z elementami dramy- projektuje i wykonuje wspólnie z rodzicami maskę- wykonuje improwizacje ruchowe do piosenek i muzyki poważnejMETODY:- podająca- ekspresyjna- zadań stawianych do wykonania POMOCE:- wiersz J. Kulmowej ,,Teatr żywy”, pacynki, kukiełki, teatrzyk, piosenki: ,,Magiczne miejsce”, ,,Książeczka”, nagranie G. F. Haendel ,,Muzyka na wodzie”, chustki,kostka mimiczna, talerzyki papierowe, włóczka, kawałki materiału, mazaki, klej, nożyczki,tasiemka, PRZEBIEG:1. Zabawa na powitanie ,,Zróbmy kółka dwa”2. Prezentacja wiersza J. Kulmowej ,,Teatr żywy”. A w teatrze wszystko naprawdę żyje to, na co króla gra,wcale nie jest za szybą ze aktorka Widzi mnie na pewno,chociaż jest złotowłosą ten książę,piękny jak westchnienie,jest o krok ode mnie – choć na nie wierzę,Że jak wyjdą za kulisy,to królewna czarnowłosa będzie,książę – jeżeli nie za szkłem,nie na taśmie,to ta bajka musi byćtutaj mnie,przy mniedzieją się te teatr, bo jest 3. Wyjaśnianie pojęć związanych z wystrojem teatru: aktor, scena, kurtyna, sufler, kukiełka, pacynka. Przypomnienie zasad zachowania w Zabawy z piosenką ,,Magiczne miejsce”5. Zabawa w teatr – tworzenie scenek z wykorzystaniem pacynek i Zabawy z kostką rzucają kostką mimiczną; pokazują minę jaka wyszła na kostce, a potem wszystkie ja naśladują. Następnie nazywają emocje przedstawione na danej twarzy Ćwiczenia naśladują ruchami, gestami, mimiką wybrane postacie ze znanych im baśni. 8. Zabawa ,,Echo” (według D. Megrier).Dzieci dobierają się w pary. Stoją w odległości około metra od siebie. Jedno z dzieci jest nadawcą, a drugie odbiorcą. Nadawca wydaje z siebie różne dźwięki: krótkie, długie, niskie, wysokie... . . Jego partner stara się powtórzyć je możliwie jak najdokładniej. Co jakiś czas partnerzy zmieniają się rolami. 9. Rozwiązywanie baśniowych za siedmioma góramii za siedmioma lasamimieszka w chatynce maleńkiejz siedmioma krasnoludkami? ( Królewna Śnieżka)Powiedz, który to niedźwiadekProsiaczka jest sąsiadem,sąsiadem Kłapouchegoi Krzysia małego kolegą. ( Kubuś Puchatek)Oni, gdy zabłądzili w lesie,w Baby – Jagi wpadli szponyprzez to, że nadgryźli domek,co z piernika był zrobiony. ( Jaś i Małgosia) Kto na tańce w pałacu czasu miał niewiele? Kto wybiegając z balu,zgubił pantofelek. ( Kopciuszek)W bajkach wiele robi złego,lubi ogniem ziać,bo on głównie jest od tego,żeby się go bać. (smok) 10. Zabawa ,, Prawda czy fałsz”.Nauczyciel mówi zdania dotyczące znanych baśni, a dzieci, jeżeli zdanie jest prawdziwe - klaszczą w ręce, a jeżeli fałszywe – tupią.* Czerwony Kapturek niósł dziadkowi lekarstwa.* Śnieżka zamieszkała z siedmioma krasnoludkami.* Kopciuszek zasnął po zjedzeniu zatrutego jabłka.* Uciekając o północy, Śnieżka zgubiła pantofelek.* Jasia i Małgosię uwięziła Baba – Jaga. * Krzyś miał przyjaciela Misia Uszatka. 11. Wykonywanie wspólnie z rodzicami maski z papierowego talerza. Przygoda w bibliotece - wersja na 17 postaci - Witoń Piotr. Piotr Witoń ---> Napisałem sztukę teatralną dla dzieci pt. "Przygoda w bibliotece". rzecz mówi o dwóch dziewczynkach, które przed deszczem chronią się w bibliotecespotykają tam wszystkie główne bohaterki książek dla dzieci. Jest królowa śniegu, czerwony kapturek
zapytał(a) o 21:10 Znacie krótkie śmieszne scenariusze na 2 osoby? Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:25 Tytuł: "Na statku"Osoby: Kapitan, MajtekScena 1, statekKapitan: Majtek, do mnie!Majtek:Nie ma do mnie!M.:Nie ma na urlop!M.:Już idę panie kapitanie!K.:Zanim odejdziesz na trzytygodniowy urlop chciałbym zadać ci kilka prostych byś zrobił gdybyś zobaczył żołnieży na naszym statku?M.:E...K.:Wziąłbyś karabin i trutututu! A co byś zrobił gdybyś zobaczł krowę?M.:Wziąłbym karabin i trutututu!K.:Nie, nie, nie! Wziąłbyś stołeczek, kubeczek i dujudujuduj. A co byś zrobił gdybyś zobaczył piękną kobietę?M.:Wziąłbym stołeczek, kubeczek i nie, nie! Wziałbyś za rączkę pod rączkę i do baru na lody. A co byś zrobił gdybyś zobaczył karalucha?M.:Wziałbym za rączkę pod rączkę i do baru na Nie, nie, nie! Zdeptałbyś, splunął i powiedział, że to hańba dla naszego narodu! A co byś zrobił, gdybyś zobaczył mnie jako prezydenta?M.:Zdeptałbym, splunął i powiedział, że to hańba dla naszego narodu!K.:Właśnie postanowiłem przedłużyć twój ile dokładnie?K.:Hm...O wieczność!Majtek zwolniony!KONIEC albo KMN - jesteś w krzyżówy.?-Strasznie rozwalili jedną, co.? jest do wygrania prodiż-Chyba prądziż, na prąd, prądziż. na prąd, prądziż-Ja prądze.? Jak Ci nie pasuje to wyjdź..-To co.? Gotowy.? Uwaga. Sztuka co, już od razu tak trudno.? Ty, to najpierw trzeba rozwiązać zagadkę kto to był ten Szekspir..Ale ja wiem.. To był ten co wymyślił. Wymyślił yyy. Alfa Romeo.! Alfa Romeo. Znałeś to słowo wogóle.? Coś ci się obiło o głowę.? Alfa Romeo, i Alfa Romeo, ale za dużo to liter jest w sam masz za mało kratek. Ciaśniej pisz.! No przyciaśniaj.! Ja mówię przyciaśniaj, a ty co robisz.? No coś zrobił.? No coś zrobił.?!?-O się nie zmieściło..-No i co.? No i co.? Na dół dół.?-Na dziwna ta krzyżówka..-Głupia. Przede wszystkim jest kaczki.? kaczki.? Ale gatunek kaczki jak się nazywa.?-No krzyżówka.?-No, a co.? Worek z cementem.?-Taka jest kaczka, krzyżówka. Taki ptak. Jajko zniesie, poleci.. to mów..-Jak to się pisze.?-Normalnie. Chyba, że jesteś ryba.?-Paprykarz-Pisać, że Sczeciński.?-Pisz jak ci się zmieści, tylko tam ciasno montuj. Przyciaśniaj. Za słabo żeś pies.? to jajnik. Jajnik, jajnik, jajnik.?-Jajnik, jajnik, pisz, ale ciaśniej. Jajnik, jajnik trzeba ciaśniej. Rozumiesz takie sformuowanie 'ciaśniej'.?-Przecież pisze ciaśniej.!/tu się kłócą ;d/-Jajnik, jajnik. No, ale ciaśniej pisz.!-Jak ciasniej, no gdzie ciaśniej.?!? Ten drugi ma pierwszemu do dupy wleźć.?!?-O, no i wlazł. Ten pierwszy jaki zdziwiony..-Drapieżny ptak, kuzyn widzisz, to jest taki jego że podlaski.?-Pisz ile się zmieści, tylko przyciaśniaj jest.!-So-ko-łów pod-las-Patrz jak pod jajniki pierwszemu zaraz gały Dobra. Mięsożerna roślina.?-A to nie wiedziałem. Yyyy.. Mięsożerna roślina to jest ta, no, Ty zgłupiałeś.? Jak róża.?-Moja ciotka jest Róża jak ona wpieprza mięcho.. Normalnie kiełbase to wciąga jak makaron. Tak [...] i już, poleciało. Nawet zębami tego nie przecięła. Róża.. O, akurat jest 5 kratek. Dobra. Stoi za pulpitem.?-Ty, a co to jest pulpit.?-Chyba coś do jedzenia. Chyba taki rodzaj no to kto tam stoi.? No kto tam stoi.? No to chyba róża tam stoi. Taka wywąchała, co.? a jak jest za mało liter, to.?-To rozciągaj. Ciągnij różę, ciągnij róże.!-Ale grurruba.! Dawaj, złap się paprykaszcza.! Amerykę.? najechał na nią a kto.? Kozak.? Srozak. Tak inny.?-Ko-lumb, słyszałeś o takim.?-Lumpów paru znam, ale ...-Dobra, w tanisie 2 na 2..-Co w czym.?-Cooo.?-Ja nic nie chce o tym słyszeć.. W ogóle mnie ta sprawa nie ob..-To ogóle mnie ta sprawa nie..-A, nie, dobrze, dobrze.?-Nie, w w tenisie.. 2 różne sprawy, po krawędzi wieśniaki.! Eee, w tenisie 2 na 2 to ja wiedziałem. Jak tam ostatnio na ciebie żona krzyknęła.?-Kiedy.? o której.?-O 9.? tenisowy.! Twoja żona się zna na sporcie.. W ogóle jest taka wysportowana. Wczoraj wieczorem mi się tak wygięła, że.. I ostatnie.. Pracują np. w urzędach.?-To proste akurat. Złodzieje. Co jest tam.?-Pisze 2 razy, bo złodziej na złodzieju. Dobra, próbuje odczytać hasło, uwaga. Po ułożeniu liter od 1 do takie właściwości ma złota myśl Juliana Tuwima. Złota myśl brzmi. Srubsabadanienieryszczybysruburszcz..-Jak, jak, jak, jak brzmi.? Jak brzmi.?-Srubsabadanienieryszczybysruburszcz... Yhym, yhym, yhym. Yhy, yhy-To całe takie.?-Jeszcze na końcu jest 3 'hy'. Ale mi się nie udało wymówić. Julian Tuwim - złota wymyślił.!KONIECmam nadzieję, że któryś wybierzesz ; ) kitka42 odpowiedział(a) o 22:03 Jasio i mama :Mamo mogę iść się pobawić ?z tą dziurą w spodniach ?!nie , z Jolką z 5 piętraBabcia i wnuk:-dzisiaj będzie wywiad powiedz że masz 70 lat 2 wnuki krowa zdycha pod płotem bo jej jeść nie dałaś a twój mąż zginą na wojnie -dobrze wnuczkuprzychodzą-ile ma pani lat ?-mam 2 lata-ile ma pani wnucząt?-mam 70- gdzie pani krowa ?-zgineła na wojnie-a gdzie mąż?-zdycha pod płotem bo mu jeść nie dałampozdro ;P Uważasz, że ktoś się myli? lub
usta, a rozbudzisz prawdziwy wulkan. Oklaski dla Królewny Śnieżki! Trzecia i ostatnia panna, piękna rudowłosa strzeżona przez smoka i gorącą lawę! Ale nie zrażaj się. Jest pełna wigoru i lubi Pina Colade. Twoja do uratowania, księżniczka Fiona! zy wybierasz kandydatkę z numerem jeden, dwa, czy może z numerem trzy?

Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie TEMAT: MAŁY KSIĄŻE – ZIARNKO NA WYSPIE Cele: Współpracuje w grupie ćwiczy w mówieniu: głośne i wyraźne mówienie, wzbogacenie słownictwa, swobodnie się wypowiada, udoskonala własne wypowiedzi rozwija wyobraźnię i fantazję rozwija aktywność twórczą kształtuje wrażliwość estetyczną rozwija postawy społeczne się: dziecko mówi swoje imię i dodaje jedną cechę prezentując ją z odpowiednim gestem, drugie dziecko mówi imię poprzednika z cechą i dodaje swoje imię z pozytywną lub zabawną cechą, trzecie mówi 1,2 itd. PKD:, Czym różnię się od innych?.- dostrzeganie między sobą różnic i kilkoro dzieci a inne mówią, w czym są podobne i czym się różnią. Przygotowane ilustracje przedstawiające ulubione zajęcia, zabawy lub czynności dzieci. Dzieci ustawiają się przy wybranym obrazku. /Jazda na rowerze, jedzenie lodów, zabawa klockami Lego, zabawa lalkami, malowanie, oglądanie książek, budowanie zamków z piasku nad morzem, zbieranie grzybów w lesie/. dziecko wybierze sobie roślinę oddającą swój charakter lub marzenie, pragnienia upodobnienia się do niej, posiadania jej cech niezwykłych. Przedstawiamy się swoim wybranym imieniem – nazwą rośliny. Przedstawienie powinno zawierać imię i gest ukazujący roślinę. wyobraźmy sobie, że jesteśmy ziarnkiem wybranej rośliny, które kiełkuje, rośnie powoli, rozwijanie wyobraźni, świadomości swoich mocnych stron. Muzyka się na grupy. Każda jest biurem turystycznym opracowującym folder, prezentujący krajobraz swojej wyspy tak, żeby wyrażał jaj nazwę i charakter. MIŁOŚĆ PRZYJAŹŃ SAMOTNOŚĆ PUSTYNIA Każda grupa również ma za zadanie stworzenie herbu wyspy oddający jej charakter. wyspy po kolei,podczas prezentacji „ krajobrazu” wyspy, dzieci określają swój skojarzenia i na ich podstawie nadają wyspie nazwę. Jeżeli jest to problemem,pomaga jeszcze herb. Grupa ujawnia powierzone zadanie. nad wyspami. 6. Taniec Słońca -Klanza mi może pomóc, gdy źle się czuję? – uświadomienie sobie przez dzieci, że przeżywają czasem przykre uczucia i że inni ludzie mogą im wtedy pomóc. Zabawa w pocieszanie, jedno dziecko płacze drugie go pociesza rozdziału II „Małego Księcia „ Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: MAŁY KSIĄŻE -ŚWIECIE NASZ! RÓŻNE POSTAWY WOBEC ŚWIATA I INNYCH LUDZI. Cele: – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy dramowe połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech – uświadomienie sobie przez dzieci wpływu dobrych opinii na samopoczucie. – uświadomienie sobie przez dzieci różnic między nimi. powitalna „Hej „ ćwiczenie wykonywane jest w kole, prowadzący wysyła sygnał do osoby po prawej stronie mówiąc okrzyk hej z rożnym natężeniem i emocją oraz z dodaniem ruchu / tupnięciem, klaśnięciem / w hasło: dzieci stoją w kręgu plecami do środka. Prowadzący staje w środku, klaszcze i wypowiada hasło. Dzieci słysząc klaśnięcie odwracają się twarzą do środka i zastygają w pozycji, która najlepiej według nich interpretuje podane hasło. Smutno, zimno, gorąco, wesoło, boję się, jestem najszczęśliwszym człowiekiem, Małe dziecko, górnik po pracy, mama, inni ludzie o mnie myślą? –zabawa PKD? -uświadomienie sobie przez dzieci wpływu dobrych opinii na samopoczucie. Zabawa PKD, „Czym różnimy się od siebie? – uświadomienie sobie przez dzieci różnic między nimi. festiwal filmów najlepszy! Każda grupa to ekipa filmowa. W krótkim filmie ukazujemy sytuację, którą opisują wylosowane słowa: – Zostań moim sługą – Nie mogę przestać to jest silniejsze ode mnie – Wszystko mam i jeszcze więcej wezmę – Zobowiązałem się ja muszę Kto mnie podziwia jest prawdziwym znawcą? przygotowanych w wybranym momencie zatrzymuje obraz „Stop klatka „ i przeprowadza rozmowę w technice 5 poziomów świadomości pytania: – Co teraz robisz? – poziom czynności – Dlaczego to robisz? –W związku, z czym to robisz? –poziom kontekstu – Co chcesz przez to osiągnąć? –poziom oczekiwań i motywacji – Skąd wiesz, co cię przekonało, że takie zachowanie jest odpowiednie w takiej sytuacji?-poziom modeli i wzorców stosowanych w tej sytuacji, w tej roli – Jakie są twoje zasady? Czym kierujesz się w życiu?-poziom przekonań ciała do wiersza „ Wszyscy dla jednego „ -w kole dzieci masują swojego kolegę według wskazówek. Relaksacja. rozdziału „Małego Księcia „X o królu, XI o Pyszałku,, XIII o Bisnesmnie, XIV o Latarniku. Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: RODZINKI Cele: – Stwarzanie okazji do tworzenia własnych opowiadań – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwijanie twórczej aktywności oraz ćwiczenie umiejętności dobrego komunikowania się – uświadomienie sobie, co sprawia, że ktoś jest nam bliski i co takiego robimy, ż naszym najbliższym jest z nami dobrze – uświadomienie dzieciom zmian, jakie zachodzą w ich życiu i w nich samych – uświadomienie dzieciom, że w różnych sytuacjach przeżywają różne uczucia/ szczęście, smutek, złość, strach /. „ ZIP – ZAP – ZEP „ –podaje się sygnał do wybranej osoby mówiąc i dodając gest pierwsza osoba mówi zip druga zap trzecia zep w dowolnej kolejności. – ćwiczenie w pozach osoba jest „Materiał do rzeźbienia „ modelowana przez rzeźbiarza. 1Zabawa PKD „ Moi najbliżsi i ja „- uświadomienie sobie, co sprawia, że ktoś jest nam bliski i co takiego robimy, ż naszym najbliższym jest z nami dobrze „Jaki byłem kiedyś? – uświadomienie dzieciom zmian, jakie zachodzą w ich życiu i w nich samych sprawia, ż przeżywamy różne uczucia?- uświadomienie dzieciom, że w różnych sytuacjach przeżywają różne uczucia/ szczęście, smutek, złość, strach /. -udawanie sytuacji przez dzieci: zgubiło się dziecko w sklepie, pod choinką czeka prezent – rozpakuj go, mama zgubiła portfel, ktoś zjadł moje ciastko, koledzy mnie przezywają, coś straszy na strychu, czujesz zapach ciasta w kuchni, tata naprawił mi rower, kolega mnie bije, ktoś zjadł moje ciastko, zaprosił mnie mój kolega na urodziny…../ 4..Dzieci otrzymują zdjęcia różnych ludzi z różnych czasopism, określają cechy charakteru, które mogą posiadać te osoby. Dzieci nazywają emocje i określają po czym je poznały. Grupy wybierają 2 osoby: pana i panią, którzy pasują do siebie. Określamy ich zajęcie, zawód, zainteresowania. a/ aranżujemy w grupie miejsce ich pierwszego spotkania / jak ono wyglądało, miejsce w którym się spotkali…./ b/wyobraźmy sobie, że upłynęło 10 lat i stwórzmy pomniki, ukazujące jak oni się zmienili, co robią..? masarz ciała do wiersza „ Urodziny Misia Zbysia „ 6. Gdybym był…. dokończenie myśli przez każde dziecko. 7. Wybór zdjęcia osoby i wklejenie jej na kartce. Dorysowanie jej miejsca w którym była by szczęśliwa. Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: Układanie śmiesznych historii – zaduma nad Małym księciem i jego miłości do róży. Cele: – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy w teatr połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech – Rozwijanie twórczej aktywności oraz ćwiczenie umiejętności dobrego komunikowania się 1. Iskierka na powitanie. 2. Dzieci otrzymują śmieszne,dowcipne wizytówki. Proszę, aby wymieniły zabawy,które wzbudzają w nich radość i śmiech. Wybraną bawimy się. 3. Zabawa w maszyny: ćw. W grupach 3 trójka otrzymuje zadanie zaprojektowania i zaprezentowania pewnej maszyny wykorzystując własne ciała i ruch – karuzela, spychacz,,koparka, traktor, maszyna do bicia, maszyna grozy itp. 4. Organizujemy kącik wesołości i śmieszności: – Kącik śmiesznych kroków, dzieci same wymyślają kroki, mogą tańczyć Lambadę, Siała baba mak itp. – Kącik śmiesznych figur:”taniec połamaniec „, głowa, ramiona palec ‘ – Kącik min przy lustrze – Kącik śmiesznych głosów, np. chór zwierząt na określoną melodię – Kącik śmiesznych palców, gdzie dzieci pokazują sztuki z układaniem palców opowiadania „ Małego księcia „ VIII rozdział – narodziny róży 5. Zabawa do muzyki „ Mały książę „ z zamkniętymi oczami,kogo spotkają ręce, wtedy otwiera się oczy i mówimy coś miłego wzajemnie sobie i idziemy dalej. relaksacyjna do rymowanek „ Na górze róże na dole fiołki „, Na górze róże na dole kartofle „ w określanie komplementów koledze na „krześle róży „ -rozmowa czy dzieci wolą słuchać jak ktoś mówi o nim miłe słowa czy lubi mówić komuś. piosnki „Maleńka gwiazdko „ Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: OSWÓJ MNIE – opowiadanie o Lisie rozdział XXI Cele: – Wykorzystywanie różnych metod rozwiązywania problemów – Uświadomienie sobie przez dzieci swoich mocnych stron – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy dramowe połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech słownikowe: witamy się w różny sposób np..Witam cię dostojny panie, się ma, moje uszanowanie dla tak znakomitego rycerza, dzień dobry śliczna mała dziewczynko, jak się masz stary druhu, całuję rączki ślicznej panience, czołem kapitanie w Plotki „ Byłem na balu,gdzie słyszałem 3 plotki o…..” opowiadania o Lisie z rozdziału XXI „Oswój mnie! „ – dzieci dobierają się parami, jedno prosi drugie aby otworzyło zaciśniętą pięść – potem mówi „ zaopiekuj się mną jestem taki mały, bezbronny i niezaradny, – później przekonuje aby zostało z nim na zawsze. – spisanie przez panią listy przeszkód w „ oswojeniu „ drugiego człowieka – spisanie zalet takiej sytuacji w kuszenie w grupach: – jedna osoba to Mały Książe, druga osoba lub 2 dzieci przekonują aby pozostał z różami z ogrodu na ziemi, trzecia grupa aby wrócił do swojej róży. Mały Książe występuj w roli eksperta. śląska „Nie chcę cię znać „ w maszynę: praca w grupach, każde dziecko z grupy wykonuje jedną czynność z maszyny, dochodzi kolejne dziecko i łączy się z poprzednim i wykonuje inną czynność itd., zgadujemy nazwę takiej maszyny. „ Wąż „ – pierwsze dziecko porusza się dowolnie inni naśladują ten ruch, „Wąż „ zmienia się. dramowa „Kim lub czym chciałbym być, gdybym nie był człowiekiem?” rozmowa: czy dobrze jest być człowiekiem? -co człowiek potrafi, a czego nie potrafią inne istoty żyjące i rzeczy martwe? Czym człowiek wyróżnia się w otaczającym świecie? Czy człowiek ma jakieś wady? czy można go zmienić? 10. Zaczarowany pierścień zmieniający dzieci w upragnione postacie, prezentacja w pięciostopniowych poziomach: kim jesteś? co robisz? – czynność dlaczego to robisz? – motywacja co to dla ciebie znaczy? co chcesz osiągnąć przez to? –zaangażowanie na kim lub na czym się wzorujesz? co sprawia że jesteś takim zwierzęciem, rośliną a ni inną? – model Za kogo się uważasz tak zachowując? –filozofia Odczarowanie każdego dziecka pierścieniem. 11. Dokończenie kolorowanki z zwierzętami, które pragną być inne z wymyślonej, fantazyjnej krainy. Z rozsypanki ułożenie imienia powstałego zwierzęcia. Wykonanie galerii dziwnych zwierząt.

Dziś wszyscy wciąż pokochajmy się my Dzieci świata Wszystkie Dzieci świata hej Słońce świeci gwiazdy lśnią dla Dzieci świata Dla Dzieci świata dla Dzieci świata I kolorowe sny się śnią dla Dzieci świata Dla wszystkich Dzieci świata hej. Życzenia dla Rodziców . Your arms are always. open when I need a hug. Your heart understands W tym dziale: Kilka propozycji, ale wciąż szukamy własnych pomysłów i notujemy. Pamietać należy, że różne scenki wymagają różnych tytułów. Ćwiczenia z zamkniętymi oczami to świetny sposób na świadome aktorstwo. Tu się nie da udawać. Już samo chodzenie uczy pokory. Jeśli ktoś się huknie w czoło to od razu spokornieje. A aktorstwo to często lekcja pokory. Polecam każdemu prowadzącemu zakup opasek na oczy. Ćwiczenie świetne na długie zimowo - jesienne wieczory. Polecam poszukiwania zabaw, od twórczej ciuciubabki do świetnego Goofiego. Ćwiczenia oparte na przygortowanych dialogach. Mogą być to skecze, fragmenty dramatów czy zwykłe dialogi z powieści. Wypada, by były znane na pamięć. Oczywiście można je czytać, ale wtedy możliwości są ograniczone. Każdy, kto pracuje aktorsko z młodzieżą i dziećmi musi mieć kilka takich zestawów do pracy. Nie podaję tu sam przykładów, bo szukanie takich tekstów wspaniale rozwija naszą świadomość aktorską. Naturalnie polecam tu biblioteki, bo internet nie ma już tej atmosfery. Zabawa wierszami to jeden z najlepszych sposobów na rozwój aktorski. Znaczenie wierszy w dojrzałym aktorstwie jest już o wiele mniejsza. Wiersze są dobre do pracy w każdym wieku. Zrobiłem kiedyć spektakl na podstawie wierszy Danuty Wawiłow. Występowały tam zarówno przedszkolaki jak i studenci. I każdy z nich miał coś do przekazu. I proszę szukać ciekawych autorów. Oczywiście nie odrzucamy dojrzałych wierszy. To ćwiczenia raczej dla starszych. Ja często stosuje artykuły z gazety. Znowu szukamy różnej skali trudności. Jedną z najsłabszych części spektakli młodzieżowej jest narracja. Czyli nie ma pracy z prozą. Nie wiem dlaczego narrator na ogół wychodzi na scenę i deklamuje. Czemu narrator w Czerwonym Kapturku nie mógłby robić sałatki owocowej dla dziecka, podczas mówienia tekstu. ZAKRĘTKI zapewne są w każdym domu. Dobrze, by były takie same, lub podobne i mamy świetny rekwizyt do zabawy. Poprzez ZMYSŁY trafiają do nas pierwsze bodźce ze strony świata. One to pierwsze kształtują naszą osobowość. W normalnym rozwoju aktorskim są niezbędne. I o ile SMAK nie ma aż takiego znaczenia to DOTYK jest ogromnie ważny. Zajęcia ze zmysłami traktuję jako próbę zrozumienia swej biologiczności. W końcu, w jakimś tam stopniu jesteśmy zwierzętami. Z całą pewnością każdy z nas zna kilka takich stworzeń bliższych baranowi niż człowiekowi. Aktor musi mieć świadomość, że pewne zachowania ludzkie są tak bliskie światu przyrody (dominacja w grupie, turlanie się z sobą, tulenie się do mamy czy szukanie obrońcy w postaci mamy). Wrażliwość słuchowa jest jedną z ważniejszych. Znajdywanie się w klimacie melodii, tworzenie atmosfery podczas gry na scenie. to podstawa dobrej gry. Naturalnie muzyka. Nalepiej filmowa, a już na pewno muzyka nastrojowa. Nie uciekamy od dźwięków drażniących i irytujących. Można szukać kaset z odgłosami przyrody i przy nich prowadzić ćwiczenia. WZROK mamy. Jest dla wielu tak oczywisty, że nie musimy go szkolić. Bo jak to robić. Niemniej aktor musi sobie zdać sprawę z tego, jak jest on widoczny na scenie. Światła, ustawienia się do widza, charakteryzacja. Sama gra aktorska nie zawsze wystarcza. GTVBy.