Możemy wśród nich wyróżnić kilka typów lalek, do których na pewno zaliczymy: marionetki, kukły, jawajki, pacynki. Dodatkowo grę aktorów mogą zastąpić rożne sylwety ludzi, zwierząt, a nawet budynków, które wykorzystywane są do teatru cieni. Poniżej znajdziecie kilka plansz przedstawiających lalki teatralne, które możecieSCENARIUSZ ZAJĘĆ DYDAKTYCZNO-WYCHOWAWCZYCHGrupa wiekowa: 4 latki Temat: Teatr ogólny:1. Utrwalenie wiadomości o teatrze2. Wdrażanie do pełnienia roli Rozwijanie szczegółowe: - rozwiązywanie zagadek;- tworzenie cienia z pomocą sylwet, rąk;- poznanie sposobu tworzenia cienia;- wymienianie elementów teatru; - tworzenie sylwet;- odgrywanie ról ze znanych wierszy (J. Brzechwa);- improwizuje prowadzenia zajęć: zbiorowa, dydaktyczne: wiersze J. Brzechwy, sylwety zwierząt, ekran, lampa, kartki, szablony, klej, nożyczki, patyczki, odtwarzacz pracy: Czynne: aktywność własna dziecka, samodzielnych doświadczeń, inscenizacja; Słowne: recytacja wiersza, zagadka, rozmowa; Oglądowe: prezentacja, obserwacja, zajęć: 1. Powitanie. Piosenka Hej witam Was. – dziecko śpiewa, wita swoich rówieśników:Hej witam was chłopcy i dziewczynki, [machamy ręką, kłaniamy się]Hej witam was zróbcie śmieszne minki,[uśmiechamy się, dłonie pod brodę]Hej witam was – dzisiaj będzie dobry dzień.[rozkładamy ręce szeroko, pokazujemy promienie słońca]Hej witam was – razem bawmy się![ręce na biodra, obrót]Podczas samej muzyki dzieci szukają par i wyklaskują rytm, tańczą w parach, tańczą w kole. 2. Zagadka o cieniu: Chodzi za nami, gdy lampa świeciNie lubi mroku ani nocyPojawia się za nami w słoneczny dzieńJuż wiecie ? To przecież jest..3. Skąd bierze się cień? – rozmowa kierowana. Dzieci opowiadają kiedy można zobaczyć cień – słoneczny dzień, gdy świeci lampa. Próbują robić cień na przygotowanym ekranie. W którym miejscu trzeba stanąć, aby na ekranie powstał cień?4. Próba badawcza:Co się stanie, jak jedno z was stanie tak, aby między nim a źródłem światła znajdował się ekran? Może cień będzie lepszy? Po kilku próbach dzieci zauważyły, że cień się nie pojawił. Dlaczego? Ponieważ na dziecko nie pada światło się stanie z cieniem jak zgaśnie lampa? Cień Zabawy z cieniem. Nauczycielka prezentuje dzieciom sylwety. Dzieci rozpoznają zwierzęta (słoń, niedźwiedź, dzik, małpa, żubr, tygrys). Nauczycielka recytuje wiersz z sylwetą:Proszę Państwa oto miś. Miś jest bardzo grzeczny państwu łapę chce podać, a to szkoda. 6. Zabawa ruchowa: „Cień” – nauczyciel wybiera jedno dziecko, które jest cieniem. Dzieci biegają, na sygnał „cień” pokazuje ruch lub pozę, a pozostali Praca plastyczno-techniczna „Nasze sylwety” – dziecko odrysowuje od szablonu wybraną postać, wycina i przykleja na Podziękowanie za udział w zajęciach. Po wykonaniu pracy w czasie wolnym dzieci korzystają z przyniesionego ekranu i mogą odgrywać role w teatrzyku. mgr Magda Dworakowska Lubię, kiedy masz dla mnie czas; Lubię, kiedy patrzysz na mnie z życzliwością. Podsumowanie tej sceny: ważne jest danie przestrzeni uczniom na wyrażenie swoich uczuć w roli, kiedy mówili, i w momencie, kiedy słuchali. Daj przestrzeń na omówienie ćwiczenia, to bardzo ważne – nie oceniaj, ale pozwól młodzieży się wypowiedzieć. 8. SCENARIUSZ ZAJĘCIA OTWARTEGO DLA RODZICÓWZ CYKLU ,,ŚWIAT BAJKI”.TEMAT: ZABAWA W TEATRDATA: 07. 04. GOŚCIE: pani dyrektor , nauczycielki grupy I, IV, IV, rodzice OPRACOWAŁA I PROWADZIŁA: Elżbieta ZalewskaCELE OGÓLNE:- zapoznanie z teatrem jako miejscem sztuki i kultury- przybliżenie bajkowych postaci- umuzykalnienie dzieci- rozwijanie sprawności manualnejCELE OPERACYJNE:- zna wystrój teatru- zna zasady zachowania się w teatrze- uczestniczy w zabawach pantomimicznych z elementami dramy- projektuje i wykonuje wspólnie z rodzicami maskę- wykonuje improwizacje ruchowe do piosenek i muzyki poważnejMETODY:- podająca- ekspresyjna- zadań stawianych do wykonania POMOCE:- wiersz J. Kulmowej ,,Teatr żywy”, pacynki, kukiełki, teatrzyk, piosenki: ,,Magiczne miejsce”, ,,Książeczka”, nagranie G. F. Haendel ,,Muzyka na wodzie”, chustki,kostka mimiczna, talerzyki papierowe, włóczka, kawałki materiału, mazaki, klej, nożyczki,tasiemka, PRZEBIEG:1. Zabawa na powitanie ,,Zróbmy kółka dwa”2. Prezentacja wiersza J. Kulmowej ,,Teatr żywy”. A w teatrze wszystko naprawdę żyje to, na co króla gra,wcale nie jest za szybą ze aktorka Widzi mnie na pewno,chociaż jest złotowłosą ten książę,piękny jak westchnienie,jest o krok ode mnie – choć na nie wierzę,Że jak wyjdą za kulisy,to królewna czarnowłosa będzie,książę – jeżeli nie za szkłem,nie na taśmie,to ta bajka musi byćtutaj mnie,przy mniedzieją się te teatr, bo jest 3. Wyjaśnianie pojęć związanych z wystrojem teatru: aktor, scena, kurtyna, sufler, kukiełka, pacynka. Przypomnienie zasad zachowania w Zabawy z piosenką ,,Magiczne miejsce”5. Zabawa w teatr – tworzenie scenek z wykorzystaniem pacynek i Zabawy z kostką rzucają kostką mimiczną; pokazują minę jaka wyszła na kostce, a potem wszystkie ja naśladują. Następnie nazywają emocje przedstawione na danej twarzy Ćwiczenia naśladują ruchami, gestami, mimiką wybrane postacie ze znanych im baśni. 8. Zabawa ,,Echo” (według D. Megrier).Dzieci dobierają się w pary. Stoją w odległości około metra od siebie. Jedno z dzieci jest nadawcą, a drugie odbiorcą. Nadawca wydaje z siebie różne dźwięki: krótkie, długie, niskie, wysokie... . . Jego partner stara się powtórzyć je możliwie jak najdokładniej. Co jakiś czas partnerzy zmieniają się rolami. 9. Rozwiązywanie baśniowych za siedmioma góramii za siedmioma lasamimieszka w chatynce maleńkiejz siedmioma krasnoludkami? ( Królewna Śnieżka)Powiedz, który to niedźwiadekProsiaczka jest sąsiadem,sąsiadem Kłapouchegoi Krzysia małego kolegą. ( Kubuś Puchatek)Oni, gdy zabłądzili w lesie,w Baby – Jagi wpadli szponyprzez to, że nadgryźli domek,co z piernika był zrobiony. ( Jaś i Małgosia) Kto na tańce w pałacu czasu miał niewiele? Kto wybiegając z balu,zgubił pantofelek. ( Kopciuszek)W bajkach wiele robi złego,lubi ogniem ziać,bo on głównie jest od tego,żeby się go bać. (smok) 10. Zabawa ,, Prawda czy fałsz”.Nauczyciel mówi zdania dotyczące znanych baśni, a dzieci, jeżeli zdanie jest prawdziwe - klaszczą w ręce, a jeżeli fałszywe – tupią.* Czerwony Kapturek niósł dziadkowi lekarstwa.* Śnieżka zamieszkała z siedmioma krasnoludkami.* Kopciuszek zasnął po zjedzeniu zatrutego jabłka.* Uciekając o północy, Śnieżka zgubiła pantofelek.* Jasia i Małgosię uwięziła Baba – Jaga. * Krzyś miał przyjaciela Misia Uszatka. 11. Wykonywanie wspólnie z rodzicami maski z papierowego talerza. Przygoda w bibliotece - wersja na 17 postaci - Witoń Piotr. Piotr Witoń ---> Napisałem sztukę teatralną dla dzieci pt. "Przygoda w bibliotece". rzecz mówi o dwóch dziewczynkach, które przed deszczem chronią się w bibliotecespotykają tam wszystkie główne bohaterki książek dla dzieci. Jest królowa śniegu, czerwony kapturek
Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie TEMAT: MAŁY KSIĄŻE – ZIARNKO NA WYSPIE Cele: Współpracuje w grupie ćwiczy w mówieniu: głośne i wyraźne mówienie, wzbogacenie słownictwa, swobodnie się wypowiada, udoskonala własne wypowiedzi rozwija wyobraźnię i fantazję rozwija aktywność twórczą kształtuje wrażliwość estetyczną rozwija postawy społeczne się: dziecko mówi swoje imię i dodaje jedną cechę prezentując ją z odpowiednim gestem, drugie dziecko mówi imię poprzednika z cechą i dodaje swoje imię z pozytywną lub zabawną cechą, trzecie mówi 1,2 itd. PKD:, Czym różnię się od innych?.- dostrzeganie między sobą różnic i kilkoro dzieci a inne mówią, w czym są podobne i czym się różnią. Przygotowane ilustracje przedstawiające ulubione zajęcia, zabawy lub czynności dzieci. Dzieci ustawiają się przy wybranym obrazku. /Jazda na rowerze, jedzenie lodów, zabawa klockami Lego, zabawa lalkami, malowanie, oglądanie książek, budowanie zamków z piasku nad morzem, zbieranie grzybów w lesie/. dziecko wybierze sobie roślinę oddającą swój charakter lub marzenie, pragnienia upodobnienia się do niej, posiadania jej cech niezwykłych. Przedstawiamy się swoim wybranym imieniem – nazwą rośliny. Przedstawienie powinno zawierać imię i gest ukazujący roślinę. wyobraźmy sobie, że jesteśmy ziarnkiem wybranej rośliny, które kiełkuje, rośnie powoli, rozwijanie wyobraźni, świadomości swoich mocnych stron. Muzyka się na grupy. Każda jest biurem turystycznym opracowującym folder, prezentujący krajobraz swojej wyspy tak, żeby wyrażał jaj nazwę i charakter. MIŁOŚĆ PRZYJAŹŃ SAMOTNOŚĆ PUSTYNIA Każda grupa również ma za zadanie stworzenie herbu wyspy oddający jej charakter. wyspy po kolei,podczas prezentacji „ krajobrazu” wyspy, dzieci określają swój skojarzenia i na ich podstawie nadają wyspie nazwę. Jeżeli jest to problemem,pomaga jeszcze herb. Grupa ujawnia powierzone zadanie. nad wyspami. 6. Taniec Słońca -Klanza mi może pomóc, gdy źle się czuję? – uświadomienie sobie przez dzieci, że przeżywają czasem przykre uczucia i że inni ludzie mogą im wtedy pomóc. Zabawa w pocieszanie, jedno dziecko płacze drugie go pociesza rozdziału II „Małego Księcia „ Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: MAŁY KSIĄŻE -ŚWIECIE NASZ! RÓŻNE POSTAWY WOBEC ŚWIATA I INNYCH LUDZI. Cele: – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy dramowe połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech – uświadomienie sobie przez dzieci wpływu dobrych opinii na samopoczucie. – uświadomienie sobie przez dzieci różnic między nimi. powitalna „Hej „ ćwiczenie wykonywane jest w kole, prowadzący wysyła sygnał do osoby po prawej stronie mówiąc okrzyk hej z rożnym natężeniem i emocją oraz z dodaniem ruchu / tupnięciem, klaśnięciem / w hasło: dzieci stoją w kręgu plecami do środka. Prowadzący staje w środku, klaszcze i wypowiada hasło. Dzieci słysząc klaśnięcie odwracają się twarzą do środka i zastygają w pozycji, która najlepiej według nich interpretuje podane hasło. Smutno, zimno, gorąco, wesoło, boję się, jestem najszczęśliwszym człowiekiem, Małe dziecko, górnik po pracy, mama, inni ludzie o mnie myślą? –zabawa PKD? -uświadomienie sobie przez dzieci wpływu dobrych opinii na samopoczucie. Zabawa PKD, „Czym różnimy się od siebie? – uświadomienie sobie przez dzieci różnic między nimi. festiwal filmów najlepszy! Każda grupa to ekipa filmowa. W krótkim filmie ukazujemy sytuację, którą opisują wylosowane słowa: – Zostań moim sługą – Nie mogę przestać to jest silniejsze ode mnie – Wszystko mam i jeszcze więcej wezmę – Zobowiązałem się ja muszę Kto mnie podziwia jest prawdziwym znawcą? przygotowanych w wybranym momencie zatrzymuje obraz „Stop klatka „ i przeprowadza rozmowę w technice 5 poziomów świadomości pytania: – Co teraz robisz? – poziom czynności – Dlaczego to robisz? –W związku, z czym to robisz? –poziom kontekstu – Co chcesz przez to osiągnąć? –poziom oczekiwań i motywacji – Skąd wiesz, co cię przekonało, że takie zachowanie jest odpowiednie w takiej sytuacji?-poziom modeli i wzorców stosowanych w tej sytuacji, w tej roli – Jakie są twoje zasady? Czym kierujesz się w życiu?-poziom przekonań ciała do wiersza „ Wszyscy dla jednego „ -w kole dzieci masują swojego kolegę według wskazówek. Relaksacja. rozdziału „Małego Księcia „X o królu, XI o Pyszałku,, XIII o Bisnesmnie, XIV o Latarniku. Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: RODZINKI Cele: – Stwarzanie okazji do tworzenia własnych opowiadań – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwijanie twórczej aktywności oraz ćwiczenie umiejętności dobrego komunikowania się – uświadomienie sobie, co sprawia, że ktoś jest nam bliski i co takiego robimy, ż naszym najbliższym jest z nami dobrze – uświadomienie dzieciom zmian, jakie zachodzą w ich życiu i w nich samych – uświadomienie dzieciom, że w różnych sytuacjach przeżywają różne uczucia/ szczęście, smutek, złość, strach /. „ ZIP – ZAP – ZEP „ –podaje się sygnał do wybranej osoby mówiąc i dodając gest pierwsza osoba mówi zip druga zap trzecia zep w dowolnej kolejności. – ćwiczenie w pozach osoba jest „Materiał do rzeźbienia „ modelowana przez rzeźbiarza. 1Zabawa PKD „ Moi najbliżsi i ja „- uświadomienie sobie, co sprawia, że ktoś jest nam bliski i co takiego robimy, ż naszym najbliższym jest z nami dobrze „Jaki byłem kiedyś? – uświadomienie dzieciom zmian, jakie zachodzą w ich życiu i w nich samych sprawia, ż przeżywamy różne uczucia?- uświadomienie dzieciom, że w różnych sytuacjach przeżywają różne uczucia/ szczęście, smutek, złość, strach /. -udawanie sytuacji przez dzieci: zgubiło się dziecko w sklepie, pod choinką czeka prezent – rozpakuj go, mama zgubiła portfel, ktoś zjadł moje ciastko, koledzy mnie przezywają, coś straszy na strychu, czujesz zapach ciasta w kuchni, tata naprawił mi rower, kolega mnie bije, ktoś zjadł moje ciastko, zaprosił mnie mój kolega na urodziny…../ 4..Dzieci otrzymują zdjęcia różnych ludzi z różnych czasopism, określają cechy charakteru, które mogą posiadać te osoby. Dzieci nazywają emocje i określają po czym je poznały. Grupy wybierają 2 osoby: pana i panią, którzy pasują do siebie. Określamy ich zajęcie, zawód, zainteresowania. a/ aranżujemy w grupie miejsce ich pierwszego spotkania / jak ono wyglądało, miejsce w którym się spotkali…./ b/wyobraźmy sobie, że upłynęło 10 lat i stwórzmy pomniki, ukazujące jak oni się zmienili, co robią..? masarz ciała do wiersza „ Urodziny Misia Zbysia „ 6. Gdybym był…. dokończenie myśli przez każde dziecko. 7. Wybór zdjęcia osoby i wklejenie jej na kartce. Dorysowanie jej miejsca w którym była by szczęśliwa. Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: Układanie śmiesznych historii – zaduma nad Małym księciem i jego miłości do róży. Cele: – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy w teatr połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech – Rozwijanie twórczej aktywności oraz ćwiczenie umiejętności dobrego komunikowania się 1. Iskierka na powitanie. 2. Dzieci otrzymują śmieszne,dowcipne wizytówki. Proszę, aby wymieniły zabawy,które wzbudzają w nich radość i śmiech. Wybraną bawimy się. 3. Zabawa w maszyny: ćw. W grupach 3 trójka otrzymuje zadanie zaprojektowania i zaprezentowania pewnej maszyny wykorzystując własne ciała i ruch – karuzela, spychacz,,koparka, traktor, maszyna do bicia, maszyna grozy itp. 4. Organizujemy kącik wesołości i śmieszności: – Kącik śmiesznych kroków, dzieci same wymyślają kroki, mogą tańczyć Lambadę, Siała baba mak itp. – Kącik śmiesznych figur:”taniec połamaniec „, głowa, ramiona palec ‘ – Kącik min przy lustrze – Kącik śmiesznych głosów, np. chór zwierząt na określoną melodię – Kącik śmiesznych palców, gdzie dzieci pokazują sztuki z układaniem palców opowiadania „ Małego księcia „ VIII rozdział – narodziny róży 5. Zabawa do muzyki „ Mały książę „ z zamkniętymi oczami,kogo spotkają ręce, wtedy otwiera się oczy i mówimy coś miłego wzajemnie sobie i idziemy dalej. relaksacyjna do rymowanek „ Na górze róże na dole fiołki „, Na górze róże na dole kartofle „ w określanie komplementów koledze na „krześle róży „ -rozmowa czy dzieci wolą słuchać jak ktoś mówi o nim miłe słowa czy lubi mówić komuś. piosnki „Maleńka gwiazdko „ Scenariusz zajęć teatralno- dramowych opracowany przez mgr Renatę Pala – nauczyciela Przedszkola w Krakowie Temat: OSWÓJ MNIE – opowiadanie o Lisie rozdział XXI Cele: – Wykorzystywanie różnych metod rozwiązywania problemów – Uświadomienie sobie przez dzieci swoich mocnych stron – Doskonalenie umiejętności współdziałania w grupie, podejmowanie prac zespołowych – Rozwiązywanie problemów w zespole – Zabawy dramowe połączone z tworzeniem własnych tekstów i scenek rodzajowych – Wykorzystanie niewerbalnych środków wyrazu: ruchy ciała, rąk, mimika, spojrzenie, uśmiech słownikowe: witamy się w różny sposób np..Witam cię dostojny panie, się ma, moje uszanowanie dla tak znakomitego rycerza, dzień dobry śliczna mała dziewczynko, jak się masz stary druhu, całuję rączki ślicznej panience, czołem kapitanie w Plotki „ Byłem na balu,gdzie słyszałem 3 plotki o…..” opowiadania o Lisie z rozdziału XXI „Oswój mnie! „ – dzieci dobierają się parami, jedno prosi drugie aby otworzyło zaciśniętą pięść – potem mówi „ zaopiekuj się mną jestem taki mały, bezbronny i niezaradny, – później przekonuje aby zostało z nim na zawsze. – spisanie przez panią listy przeszkód w „ oswojeniu „ drugiego człowieka – spisanie zalet takiej sytuacji w kuszenie w grupach: – jedna osoba to Mały Książe, druga osoba lub 2 dzieci przekonują aby pozostał z różami z ogrodu na ziemi, trzecia grupa aby wrócił do swojej róży. Mały Książe występuj w roli eksperta. śląska „Nie chcę cię znać „ w maszynę: praca w grupach, każde dziecko z grupy wykonuje jedną czynność z maszyny, dochodzi kolejne dziecko i łączy się z poprzednim i wykonuje inną czynność itd., zgadujemy nazwę takiej maszyny. „ Wąż „ – pierwsze dziecko porusza się dowolnie inni naśladują ten ruch, „Wąż „ zmienia się. dramowa „Kim lub czym chciałbym być, gdybym nie był człowiekiem?” rozmowa: czy dobrze jest być człowiekiem? -co człowiek potrafi, a czego nie potrafią inne istoty żyjące i rzeczy martwe? Czym człowiek wyróżnia się w otaczającym świecie? Czy człowiek ma jakieś wady? czy można go zmienić? 10. Zaczarowany pierścień zmieniający dzieci w upragnione postacie, prezentacja w pięciostopniowych poziomach: kim jesteś? co robisz? – czynność dlaczego to robisz? – motywacja co to dla ciebie znaczy? co chcesz osiągnąć przez to? –zaangażowanie na kim lub na czym się wzorujesz? co sprawia że jesteś takim zwierzęciem, rośliną a ni inną? – model Za kogo się uważasz tak zachowując? –filozofia Odczarowanie każdego dziecka pierścieniem. 11. Dokończenie kolorowanki z zwierzętami, które pragną być inne z wymyślonej, fantazyjnej krainy. Z rozsypanki ułożenie imienia powstałego zwierzęcia. Wykonanie galerii dziwnych zwierząt.
Dziś wszyscy wciąż pokochajmy się my Dzieci świata Wszystkie Dzieci świata hej Słońce świeci gwiazdy lśnią dla Dzieci świata Dla Dzieci świata dla Dzieci świata I kolorowe sny się śnią dla Dzieci świata Dla wszystkich Dzieci świata hej. Życzenia dla Rodziców . Your arms are always. open when I need a hug. Your heart understands W tym dziale: Kilka propozycji, ale wciąż szukamy własnych pomysłów i notujemy. Pamietać należy, że różne scenki wymagają różnych tytułów. Ćwiczenia z zamkniętymi oczami to świetny sposób na świadome aktorstwo. Tu się nie da udawać. Już samo chodzenie uczy pokory. Jeśli ktoś się huknie w czoło to od razu spokornieje. A aktorstwo to często lekcja pokory. Polecam każdemu prowadzącemu zakup opasek na oczy. Ćwiczenie świetne na długie zimowo - jesienne wieczory. Polecam poszukiwania zabaw, od twórczej ciuciubabki do świetnego Goofiego. Ćwiczenia oparte na przygortowanych dialogach. Mogą być to skecze, fragmenty dramatów czy zwykłe dialogi z powieści. Wypada, by były znane na pamięć. Oczywiście można je czytać, ale wtedy możliwości są ograniczone. Każdy, kto pracuje aktorsko z młodzieżą i dziećmi musi mieć kilka takich zestawów do pracy. Nie podaję tu sam przykładów, bo szukanie takich tekstów wspaniale rozwija naszą świadomość aktorską. Naturalnie polecam tu biblioteki, bo internet nie ma już tej atmosfery. Zabawa wierszami to jeden z najlepszych sposobów na rozwój aktorski. Znaczenie wierszy w dojrzałym aktorstwie jest już o wiele mniejsza. Wiersze są dobre do pracy w każdym wieku. Zrobiłem kiedyć spektakl na podstawie wierszy Danuty Wawiłow. Występowały tam zarówno przedszkolaki jak i studenci. I każdy z nich miał coś do przekazu. I proszę szukać ciekawych autorów. Oczywiście nie odrzucamy dojrzałych wierszy. To ćwiczenia raczej dla starszych. Ja często stosuje artykuły z gazety. Znowu szukamy różnej skali trudności. Jedną z najsłabszych części spektakli młodzieżowej jest narracja. Czyli nie ma pracy z prozą. Nie wiem dlaczego narrator na ogół wychodzi na scenę i deklamuje. Czemu narrator w Czerwonym Kapturku nie mógłby robić sałatki owocowej dla dziecka, podczas mówienia tekstu. ZAKRĘTKI zapewne są w każdym domu. Dobrze, by były takie same, lub podobne i mamy świetny rekwizyt do zabawy. Poprzez ZMYSŁY trafiają do nas pierwsze bodźce ze strony świata. One to pierwsze kształtują naszą osobowość. W normalnym rozwoju aktorskim są niezbędne. I o ile SMAK nie ma aż takiego znaczenia to DOTYK jest ogromnie ważny. Zajęcia ze zmysłami traktuję jako próbę zrozumienia swej biologiczności. W końcu, w jakimś tam stopniu jesteśmy zwierzętami. Z całą pewnością każdy z nas zna kilka takich stworzeń bliższych baranowi niż człowiekowi. Aktor musi mieć świadomość, że pewne zachowania ludzkie są tak bliskie światu przyrody (dominacja w grupie, turlanie się z sobą, tulenie się do mamy czy szukanie obrońcy w postaci mamy). Wrażliwość słuchowa jest jedną z ważniejszych. Znajdywanie się w klimacie melodii, tworzenie atmosfery podczas gry na scenie. to podstawa dobrej gry. Naturalnie muzyka. Nalepiej filmowa, a już na pewno muzyka nastrojowa. Nie uciekamy od dźwięków drażniących i irytujących. Można szukać kaset z odgłosami przyrody i przy nich prowadzić ćwiczenia. WZROK mamy. Jest dla wielu tak oczywisty, że nie musimy go szkolić. Bo jak to robić. Niemniej aktor musi sobie zdać sprawę z tego, jak jest on widoczny na scenie. Światła, ustawienia się do widza, charakteryzacja. Sama gra aktorska nie zawsze wystarcza. GTVBy.